دسته: بیانیه‌ها

به مناسبت چهل‌و چهارمین سالگرد ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ فتنه‌ی خمینی

“پرانتز جمهوری اسلامی باید بسته شود.”
شاپور بختیار
در ۲۲ بهمن ۱۴۰۱، سیاه‌ترین روز در تاریخ پر فراز و نشیب مشروطیت ایران برای چهل‌و چهارمین بار در ذهن میلون‌ها ایرانی متنفر از جمهوری اسلامی سنگینیِ روزی را بیاد می‌آورد که اجامر روح‌الله خمینی در معیت مهدی بازرگان، «نخست‌وزیر» گماشته شده‌‌ و گوش بفرمان «امام»، سنگر قانون اساسی مشروطه را تسخیر کردند؛ سنگری را که شاپور بختیار تا آخرین دقایق از آن حفاظت کرده بود و فقط تحت اصرار افسران میهن‌دوست محافظ نخست‌وزیر قانونی ایران، آنهم با این نیت از دفتر نخست‌وزیری بیرون رفت که مبارزه‌ی بی‌امان خود با نظام در حال تکوین «حاکمیت الله» را بمنظور بازگرداندن جامعه در حرکت بسوی دموکراسی آغاز کند.

به مناسبت چهل‌و چهارمین سالگرد ۱۶ دیماه ۱۳۵۷

شانزدهم دیماه امسال در حالی فرامی‌رسد که فریاد زنان و مردان آزاده‌ی کشور، خواسته‌ی ملت را برای پایان دادن به حاکمیت دینی و سرنگونی نظام فاسد و بیگانه با تاریخ و فرهنگ ایرانی را از خیابان‌ها به آخرین گوشه‌‌های بیت رهبری رسانده است.

چهل‌و چهار سال از روزی میگذرد که دکتر شاپور بختیار با تشکیل دولت ملی خود به بی‌احترامی به قانون اساسی مشروطه که بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ اِعمال‌می‌شد پایان داد و با فوریت در امر آزادی مطبوعات، تأمین آزادی‌های فردی و اجتماعی و ارائه‌ی برنامه‌ی دولت که با کلیه‌ی خواسته‌های جبهه ملی هم‌خوان بود، کشور را در مسیر تحقق حاکمیت ملت قرار داد.