پراکنده‌گویی‌های پایان هفته۱۶۹

تقدیم به کسانی که شعور و خرد راهنمای آنهاست و از شعار دادن خودداری می‌کنند.

۱- سکوت و بی‌تفاوتی به ویژه در فضای امروز ایران یعنی تشویق حاکمان جنایتکار به ادامه جنایت، یعنی نقش داشتن غیر مستقیم در ارتکاب جنایت یا شریک جرم جنایتکاران بودن.

۲- اگر وارد مبارزه‌ای شوی که نخواهی تا پایان ادامه دهی و یا نتوانی ادامه دهی و یا استعداد و مهارت و اراده ادامه دادن نداشته باشی محکوم به شکست و باختن هستی.

۳- تعهد، مسئولیت و محدودیت ایجاد می‌کند ‌ و این یکی از دلایل عمده‌ای است که افراد از متعهد شدن خودداری می ورزند، و لی ایران امروز بدون داشتن افراد متعهد بیشمار رهایی نمی‌یابد. بیاییم با متعهد شدن و پذیرش مسئولیت در رهایی ایران از حکومت جنایتکاران نقش داشته باشیم.

۴- بسیاری از ما فقط آرزو می‌کنیم که اتفاقات دلخواه‌مان مثل سقوط رژیم اسلامی روی دهد در حالی که این اتفاقات با تحرک و تلاش ممکن می‌شود و کسانی پیروز می‌شوند که خود این اتفاقات را با مبارزه خود رقم زنند هر قدر شکست بخورند، هر چه مورد تمسخر دیگران قرار گیرند، هر چه هدف انتقادات و اتهامات درست و نادرست قرار گیرنداز پای ننشینند.

۵- مارتین لوتر کینگ می‌گوید « فرعون‌ها نمی‌توانند برده را به وجود آورند؛ زیرا برده‌ها هم تعدادشان زیاد است هم قدرتشان؛ در نتیجه این خود برده‌ها هستند که فرعون‌ها را می‌سازند.» این گفته کینگ بار دیگر یاد آوری می‌کند که هم شمار شهروندان از کسانی که بر آنها حکومت می‌کنند بیشتر است و هم قدرتشان، و نتیجه گرفته می‌شود که دیکتاتورها محصول شهروندان هستند، و شهروندان از قدرت سرنگون کردن دیکتاتورها برخوردارند اگر بخواهند. پس اگر جوامعی تحت حکومت‌های دیکتاتوری هستند شهروندان از اراده کافی برای سرنگونی آنها برخوردار نیستند!

۶- هر کسی را با چگونگی مقابله‌اش با مشکلات می‌توان شناخت، و برای هر کسی بر اساس شیوه رویارویی‌اش با مسائل و مشکلات ارزش قائل شد. 

۷- از هر ناکامی و شکستی، خطا و اشتباهی، زیان و ضرری، آسیب و صدمه‌ای، ازدست دادن و باختنی،.. باید درسی آموخت که هرگز فراموش نکرد.

۸- در گفتن حرف‌های خوب کوتاهی نکنید، خسیس نباشید، نه هزینه دارد و نه مالیات، نه آسیبی به شما می‌زند و نه به دیگران! در واقع، خودداری از بیان حرف‌های خوب و کاربرد واژه‌های مناسب برای موقعیت‌های مختلف ممکن است زیان‌ها و آسیب‌هایی در پی داشته باشد.

۹- از شنیدن حرف‌های بیهوده، تماشای صحنه‌های دلخراش، سخره کردن دیگران، بحث‌های بی‌حاصل، انتقادات نابجا و نسنجیده، برنامه‌ریزی‌های بی‌هدف، پیشنهادات غیر عملی، گفتن جوک‌های ضد حقوق بشری، تسلیم شدن در برابر قلدرها، مبارزه را ناتمام گذشتن، تجاوز به حقوق دیگران، تلاش در ناآگاه نگهداشتن مردم، گمراه کردن دیگران، فریب دادن و فریب خوردن،… خودداری کنید.

۱۰- مسئولیت‌پذیری مسیر پیروزی را هموار می‌کند. آنچه بر ما گذشت مسئولیت آن را بپذیریم بدون اینکه دیگران را مقصر بدانیم.

۱۱- توهم، ناآگاهی، بی‌تفاوتی و بی‌خیالی، غیر سیاسی بودن و یا بی‌علاقگی به سیاست، تحلیل و درک نادرست رویدادهای سیاسی از سوی شهروندان، و عوام فریبی، مسئولیت‌ناپذیری برای تصمیمات نادرست، و ارزیابی غلط شرایط از سوی رهبران می‌توانند عواملی برای فجایعی در قرن ۲۱ باشند که از همه فجایع قرن ۲۰ پرهزینه‌تر باشند.

۱۲- هر تصمیمی را بر اساس رشد فکری، تجربه و دانش خود در زمان تصمیم‌گیری ارزیابی می‌کنم. اگر در ۲۵ سال پیش تصمیمی گرفتم که امروز با تجربیات و رشد فکری‌ام نادرست می‌دانم نباید برای آن تصمیم مورد انتقاد و مجازات قرار گیرم. در آن زمان آن تصمیم را درست می‌دانستم ولی امروز نه!

۱۳- فقدان اندیشه و دانش و خرد ما را به سوی بت‌سازی سوق می‌دهد. به‌نظرم بت‌سازی از هر چیزی و هر کسی در هر شرایطی نه تنها کاری غیر عقلانی و در تضاد با خرد انسان است بلکه خطرناک و فاجعه‌آفرین هم است، و چه بسیار بت‌سازانی در تاریخ که خود نخستین قربانی بت ساخته شده خود شدند.

۱۴- یکی از اصول تصمیم‌گیری مشورت کردن است ولی نه با هر کسی بلکه با کس یا کسانی که درباره موضوع مورد تصمیم اطلاعات کامل دارد، کارشناس است، مطالعات عمیق دارد یا تجربیات فراوان دارد. اگر قصد ازدواج دارید یا باید با کسی مشورت کنید که پیشتر ازدواج کرده و یا در زمینه ازدواج مطالعات عمیق و از اطلاعات کافی برخوردار است یا اگر درباره روش تربیت فرزند می‌خواهی مشورت باید با کسی که فرزند و به خوبی از عهده تربیت  آن برآمده و فرزند و یا فرزندانی شایسته تربیت کرده، یا با کارشناسان امور تربیتی که آگاهی گسترده درباره تربیت فرزندان دارند، انجام شود. اگر همین روش در بقیه امور زندگی رعایت شود کمتر با مشکلات مواجه خواهیم شود و احتمال موفقیت برای تحقق هدف تعیین شده افزایش می‌یابد.

۱۵- زندگی عرصه برد و باخت است. در مسابقات، رقابت‌ها، تجارت، …. اما کسانی که با اطمینان از پیروزی وارد مسابقه‌ای، رقابتی و یا هر کار دیگری می‌شوند احتمال پیروزی خود را افزایش می‌دهند هر چند باز هم امکان باخت وجود دارد. مهم داشتن اراده برای پیروزی است هرچند همیشه برد و پیروزی وجود ندارد و باخت هم بخشی از بازی زندگی است.

۱۶- کودکان جامعه آسیب‌پذیرترین و ضعیف‌ترین ولی بالقوه توانمندترین، کارآمد‌ترین و خلاق‌ترین گروهی هستند که می‌تواند در هر جامعه‌ای حضور داشته باشد. کودکان را جدی بگیریم، از آنان حمایت کنیم، و نیازهای آنها را تامین کنیم. سرمایه‌گذاری بر روی کودکان پرسودآورترین سرمایه‌گذاری‌ای است که هر جامعه‌ای لازم است بکند. همه نهادهای دولتی و غیردولتی، انتفاعی و غیرانتفاعی، و محلی، ملی و بین‌المللی در برابر کودکان مسئولند و هرگونه کوتاهی نه تنها جنایتی است علیه کودکان بلکه همچنین علیه نسل‌های آینده.

۱۷- یک انتخاب می‌تواند جهان را وارد جنگی طولانی و خونین کند (انتخابی بود که هیتلر کرد)، می‌تواند باعث شکوفایی اقتصادی و رشد بی‌نظیر کند (انتخابی که دنگ شیایو پینگ در چین کرد)، به سلطه استعمارگران بر کشورش پایان دهد(انتخاب پدران بنیان‌گذار آمریکا، مهاتما گاندی،…)، کشوری رو به پیشرفت را به عقب برگرداند (انتخاب خمینی)، به حکومت تبعیض نژادی پایان دهد (انتخابی که نلسون ماندلا کرد)، کشورش را در جنگ به پیروزی برساند (انتخابی که وینستون چرچیل کرد)، … . در انتخاب اندیشه و خرد را به کار گیریم و منافع عمومی و جمعی را راهنما قرار دهیم وگرنه ویرانی ببار خواهد آمد.

۱۸- تغییر بر زندگی فرد و جامعه تاثیر می‌گذارد، گاهی مثبت، گاهی منفی و گاهی ترکیبی از مثبت و منفی؛ گاهی کمتر و گاهی بیشتر؛ گاهی کل یک جامعه را دگرگون می‌کند و گاهی بخشی از آن را؛ گاهی گام‌های کوچک و اندک تغییرات شگرف را باعث می‌شوند مثلا تغییراتی کوچک در عادات روزانه ممکن است مسیر زندگی فرد را تغییر دهد ولی تغییر اجتناب‌ناپذیر است . تغییرات را نمی‌توان انکار کرد و نادیده گرفت. عاملان تغییر بی‌شمارند از تغییرات طبیعی و جوی تا تغییراتی که با مشارکت انسان  روی می‌دهد، همه این تغییرات با علل متفاوت برزندگی هر یک از ما و در هر جای جهان تاثیرگذار است. آماده هر طور تغییر باشیم و برای شرایط جدید بعد از تغییر برنامه داشته باشیم تا زندگی را بر خود ‌و دیگران آسان کنیم.

۱۹- برای کسب هر چیزی باید هزینه‌ای بپردازیم. آیا حاضریم برای کسب آزادی، رفاه و حکومت قانون هزینه دهیم؟ آیا آمادگی پرداخت هزینه برای استقرار حکومتی مورد تایید اکثریت در ایران را داریم؟ تا چه حد می‌خواهیم هزینه دهیم؟ آیا هر چه در پرداخت هزینه برای آزاد کردن ایران از سلطه حاکمان رژیم اسلامی کوتاهی کنیم خطر ویرانی بیش از این در ایران  بیشتر نمی‌شود؟ 

۲۰- وقتی اهداف ما با امکانات ما همخوانی ندارد یا باید امکانات را گسترش دهیم یا اهداف را محدود کنیم، من امکانات را گسترش می‌دهم.

احمد کسروی:

«مردمی که با میل خود در تاریکی نشسته‌اند نیازی به روشنایی ندارند. 

هر چیزی که اجازه نقد شدنش داده نشود شک برانگیز است.»

پایان هفته دلپذیر و خاطرهانگیزی را برای شما و عزیزان‌‌تان خواهانم.

ایران هرگز نخواهد مرد!

در نهادینه کردن مرام انسانیت کوشا باشیم.

دکتر ابراهیم بی‌پروا

مطالب مرتبط