پیام دکتر محمد مصدق؛ در اولین سالگرد قیام ۳۰ تیر ۱۳۳۱
هموطنان عزیزم، بمناسبت تصادف با روز سیام تیر، یادبود شهیدان سی تیر که جان خود را در راه استقلال و عظمت کشور فدا کردهاندمراسمی برپا خواهید کرد که هم مراتب تکریم و احترام قلبی خود رابه روح پاک این سربازان مجاهدِ راه حریت و آزادی تقدیم کنید و هم بدین وسیله ایمان و علاقه باطنی خویش را به مبارزهای که این رادمردان فداکار در راه آن شربت شهادت نوشیدهاند ابراز و اظهار نمائید.
روز سیام تیر در تاریخ مبارزات ممتد ملت ایران فراموش نشدنی است، زیرا در این روز تمام افراد ملت از هرطبقه و مقام در مقابل تحریکات اجانب یکدل و یکزبان قیام به اقدام کردند و تا به مقصود نرسیدند از پای ننشستند.
در این روز تاریخی، عدهای از گرامیترین فرزندان ما، به افتخار شهادت نائل شدند و با خون پاک خود نهال آمال ملت را آبیاری کردند تا به همت آیندگان روزی بارور و سایهگستر شود و ملت ایران از نعمت امن و آسایش و استقلال واقعی و آزادی حقیقی برخوردار گردد.
حادثه سیام تیر، بوته امتحانی شد که ملت ایران را در خود گداخت و زر خالص او را از عیار فساد و تباهی جدا کرد؛ و محک تجربهای بود که افراد بیاراده و سستعنصر و همچنین خیانتکارِ به مصالح ملی و دستنشانندگان سیاست اجنبی از آن الوده و رسوا بیرون آمدند.
پس، اگر در این حادثه عدهای از عزیزترین فرزندان ما به درجه شهادت رسیدهاند برای وصولِ به هدفِ مقدسی بود که این قیام ملی در پیش داشت.
هموطنان عزیز، نَهضَت مقدس سیام تیر نشان داد که ملت ایران در مبارزهی با اجانب به پایداری و استقامت مصصم است و ثابت کرد که این ملت آنجا که پای شرافت و استقلال مملکت باشد مرگ را بر زندگانی آلوده به ننگ و رسوائی ترجیح میدهد و به هیچ قیمت از ادامه نَهضَتی که آنرا به بهای خون فرزندان خود خریده است باز نخواهد ایستاد؛ اگر زندگانی توأم با آزادی و استقلال نباشد بهقدر پشیزی ارزش نخواهد داشت.
برای رسیدن به این هدف عالی، تاریخ زندگانی ملل بزرگ عالم شاهد مبارزات و مجاهدات و گذشتها و فداکاریهاست.
سرنوشت ملت ایران نیز در طول تاریخ خود همواره با اینگونه محرومیتها و مصائب توأم و همراه بودهاست و در همه این موارد ملت ما، موانع و مشکلات را با بردباری و شکیبائی تحمل و تلقی کرده و سرانجام از آن پیروز و سربلند بیرون آمده است.
جای تأسف نیست که جمعی از برادرن و فرزندان گرامی ما در واقعه سیام تیر جان خود را در حفظ سعادت و عظمت ملت ایران فدا کردند و با این فداکاری، سرمایه و افتخار جاوید برای خود و خاندان خویش اندوختهاند؛ جای تأسف موقعی خواهد بود که خدای ناخواسته، ملت نتواند از این فداکاریهای بیدریغ فرزندان خود نتیجهای که لازم است بدست آورد و از این خونهای مقدس که ریخته شده، بهرهای که شایسته است نتواند تحصیل کند؛ آنهم یقین دارم که با حسن تشخیص و موقعشناسی ملت ایران هرگز پیش نیاید و آرزوی ما در حفظ استقلال و تجدید دوران مجد و عظمت دیرین این کشور باستانی هرچه زودتر تحقق پیدا کند.