اعدام جوانان ایرانی

اعدام پیاپی جوانان ایران در ماه‌های گذشته، حسی از خشم و تنفری عمیق و به‌طوری بی‌سابقه فراگیر را در جامعه پدید آورده. همچنین توجه و تاملی دیگر بار درباره مسئله ضدانسانی اعدام را ضروری نموده است.

اعدام در ایران امروز تنها یک مسئله حقوقی نیست بلکه یک موضوع به شدت سیاسی است. به این معنی که حکومت اعدام جوانان را به ابزاری برای ترس‌افزایی، تحقیر و درنهایت سرکوب جنبش مردم ایران تبدیل کرده است. از این جهت آنچه در اولویت مسئله اعدام در ایران مطرح است، خاموش شدن ماشین نظام سیاسی ایدئولوژیک و تمامیت خواه و ضد انسانی است، تا پس از آن مجازات اعدام از طریق حقوقی ریشه کن شود.

اما چرا عنصر حقوقی به نسبت عنصر سیاسی در اولویت نیست، در حالی که بسیار ریشه‌ای و با اهمیت است؟!

مفهوم حقوق جدید که از دوران  مشروطه وارد ایران شد، عبارت است از قانون نویسی عقل خود بنیاد انسان، برای انسان.

اعدام به شکل‌های گوناگون همواره در تاریخ ایران وجود داشته، چه به عنوان نوعی مجازات حقوقی و چه به عنوان ابزاری برای حذف مخالفان سیاسی و عقیدتی. امروز و در پی فراز و فرودهای بیش از یکصدساله، جامعه ایران در عصر مدرن و در ارتباط با عناصر و مفاهیم و تجربه‌های جهان مدرن با اکثریت آشکار نسبت به اعدام به عنوان یک روش مجازات و صد البته به عنوان یک روش سرکوب مخالف است.

استقرار حقوقی این خواست ممکن نخواهد بود مگر در یک سیستم سیاسی و حقوقی مدرن، علمی، لائیک و دموکراتیک. بنابراین کوشش حقوقی برای رفع چنین مشکلی در یک سیستم ایدئولوژیک ضد ملی، ضد علمی و ضد دموکراسی، آب در هاون کوبیدن است.

به این ترتیب کوشش برای استقرار نظام سیاسی_حقوقی مبتنی بر قانون‌گذاری انسان برای انسان در چهارچوبی ملی و از طریق روش‌های دموکراتیک کلیدی است که می‌تواند مسئله اعدام و سایر مسائل مبتلا به جامعه ایرانی را رفع کند. مادامی که ما نتوانیم چنین نظامی را مستقر کنیم، نخواهیم توانست بر چنین مشکلاتی غلبه کنیم و همواره شاهد جنایت‌های هولناک از سوی انواع رژیم‌های مستبد، ایدئولوژیک و ضد انسانی خواهیم بود.

خون جوانانی که در درازنای تاریخ معاصر ما از میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل تا دکتر فاطمی و تا امروز محمد قبادلو، از سوی انواع مستبدین به زمین ریخته شد، این درس را به ما می دهد که تنها راه نجات ایران از این جنایات هولناک و رفع قانونی، حقوقی و پایدار اعدام، در گرو برقراری نظامی ملی، لائیک و دموکراتیک خواهد بود.

ایران هرگز نخواهد مرد.

نهضت مقاومت ملی ایران

مطالب مرتبط