تقویت حقوق زنان در طول تاریخ

نقدی بر تاریخ و تحولات حقوقی و اجتماعی زنان از نخستین جنگ‌های قومی تا جنبش‌های حقوقی جهانی

نخستین جنگ‌های قومی و سپس هم جهان‌گشایی مردان برای خشنودی خویش و بالابردن نیرومندی‌شان برای فخرفروشی  به دیگر مردم جهان پی افتاد؛ جهان در  پرهون (دایره) دستان توانمند مردان گذاشته شد تا یکه‌تازی پیشه گیرند و زنان را با نادیده‌گرفتن توانمندی‌شان به کناره برانند تا تنها برای دلبری و فرزندآوری آموزش به بینند و پرورش یابند.

در این راستا نیز در درازای کارنامه همه سرزمین‌های جهان استعدادهای این جنس پاژ گونه (ظریف) ولی توانمند در برابر بلایا و بردباری‌شان هرگونه ستمی که می‌تواند در پندار آید بر او بار شده است.

سُهِش (حسّ) مادری نیز بر شکیبایی‌اش افزوده تا بتواند فرزندانش را از هرگونه گزندی در پناه نگه دارد.

یک بازنگری به کارنامه هر کشوری از باختر تا خاور و از اَپاختر (شمال) تا نیمروز (جنوب)  نشان می‌دهد که چگونه زنان چونان کالا در خانواده‌ها خریدوفروش می‌شده‌اند و پدر تنها سالار خانه و فرمانده خانواده بوده و در بیشتر برنامه‌هایش بدون نگاهی به خواسته فرزندان به‌ویژه دختران آن را به انجام می‌رسانیده است.

باورهای آسمانی و داده‌هایشان نیز در استواری برده‌وار بودن زندگی زنان پای فشرده‌اند. قانون مدنی کشورمان که به پدر و جد پدری پروانه می‌دهد (نوزاد دختر را به عقد مردی که به مصلحت می‌دانند درآورند) آیا ستمی بیش از این می‌توان بر انسانی بار کرد که بدون داشتن هرگونه پیوند عاطفی پس از رسیدن به سن بلوغ جسمی و با پیش از آن به بستر زناشویی کشانیده شود؟

زنان در بستر تاریخ مظلومان بی‌فریاد بوده و هنوز هم هستند که گاه دیده می‌شود؛ چون گوسپند به دست شوهرانشان سلاخی می‌شوند و در همه جهان با بردباری ستم‌ها را از سر گذرانیده و می‌گذرانند.

زنان در بستر تاریخ مظلومان بی‌فریاد بوده و هنوز هم هستند که گاه دیده می‌شود؛ چون گوسپند به دست شوهرانشان سلاخی می‌شوند و در همه جهان با بردباری ستم‌ها را از سر گذرانیده و می‌گذرانند.

از سده پیش که دو جنگ جهانی رُخ داد و زنان باختری توانستند از خانه‌ها بیرون شده و کارخانه‌ها را با دستمزد کم پُر کنند آرام‌آرام درخواست حقوق انسانی‌شان برنامه‌ای پیگیر گردید که تا به امروز که آن پیگیری‌ها همه‌گیر شده و زنان جهان را به جنبش واداشته است.

داده‌های آسمانی که همه آورندگانشان  مردان بوده و برای استواری‌اش آنها را اَشویی (مقدس) دانسته‌اند تا همگان را به پیروی وادارند امروز با روشن‌شدن سُست بودن و گاه بی‌پایه بودن بسیاری از آن داده‌ها که با حقوق انسانی به‌ویژه حقوق زنان همخوانی و دَمسازی ندارند تقدسشان کم‌رنگ و حتی بی‌رنگ گردیده‌اند؛ آنچه بسیار پُررنگ است درخواست حقوق انسان‌ها و حقوق زنان است که باید در قوانین بی تبعیض آورده شود.

گیتی  پور فاضل 

۱۴۰۲/۸/۱