پراکنده‌گویی‌های پایان هفته ۹۲
تقدیم به همه کسانی که نوشته‌های مرا می‌خوانند، نقد می‌کنند، ایده می‌دهند، و نگران ایران و ایرانی هستند.
۱- هرگز از اندیشیدن نهراسید هر چقدر که دشواراست، هرگز تصمیم نیندیشیده نگیرید، و هرگز گزینش عاری از اندیشه نکنید که ویرانگر است.
۲- اگر نتوانی از خود الگویی مقبول، مثبت، مؤثر، مفید، و ماندگار برای دیگران بسازی باید تن به دنباله‌روی از دیگری دهی.
۳- از طوفان‌های دریایی نهراسید؛ بلکه ناخدایی توانا باشید، از طوفان‌های سیاسی نهراسید؛ بلکه بازیگر قهاری باشید و با تصمیم سنجیده موضع درست در مقابله با آنها بگیرید، و از طوفان‌های زندگی نهراسید؛ بلکه در رویارویی با آنها مقاوم و تسلیم‌ناپذیر باشید و خردمندانه عمل کنید.
۴-برای هرآنچه که برایتان مهم است و ارزشمند مبارزه کنید؛ اما به شیوه‌ای را برگزینید که دیگران در مبارزه با شما همراه و همگام و هم آوا شوند.
۵- رهبری می‌تواند ادعای موفقیت کند که تحت رهبری او کشور، جامعه، گروه، سازمان، سندیکا، اتحادیه، شرکت، …شهروند، اعضا و کارکنانش رشد و پیشرفت کرده باشند.
۶- کسی که ادعای رهبر عالی بودن می‌کند باید بتواند الهام‌بخش مردمی باشد که به خود اعتماد یابند، شرایط و امکاناتی فراهم کند که مردم بجایی رسند که شایسته آن هستند، فرصت‌هایی به وجود آورد که مردم توانایی انجام بزرگ‌ترین کارها را بیابند، و سازنده اجماع و وفاق باشد و نه عامل تفرقه و نفرت و دشمنی.
۷- در جستجوی یافتن جامعه بدون مشکل نباشید؛ بلکه با پذیرش و ریشه‌یابی مشکلات در پی چاره مناسب و عملی و قطعی باشید، و هزینه‌های مادی و معنوی راه‌حل‌ها را بپردازید.
۸- بر اساس قدرت و اختیار نداشته تصمیم نگیرید و برنامه‌ریزی نکنید. در کسب قدرت و گرفتن اختیار بکوشید تا بتوانید تصمیماتتان را پیگیری و برنامه‌هایتان را به اجرا بگذارید.
۹- الهام‌گرفتن می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد و الهام‌دهندگان لزوماً کسانی نیستند که دارای درجات بالای علمی باشند، یا از مقامات ارشد سیاسی، نظامی، دیپلماسی، اقتصادی و یا قضایی،…باشند؛ بلکه افراد ساده و عادی جامعه هم می‌توانند الهام‌بخش باشند. پس در هر شرایط و موضعی هستید تلاش کنید نه‌تنها از دیگران الهام بگیرید؛ بلکه هم‌زمان الهام‌بخش دیگران به‌ویژه نسل جوان و نوجوان باشید.
۱۰- اگر به توانایی‌های خود تردید کنید به خود ستم می‌کنید، خود را تضعیف می‌کنید، خود را نیازمند دیگران می‌کنید، از پیشرفت و رشد خود جلوگیری می‌کنید، به خود آسیب‌های روانی و عاطفی و مادی و معنوی و حتی جسمی وارد می‌کنید، بر روابطتان با دیگران تأثیر منفی می‌گذارید …. چاره در بپا خاستن است، حرکت‌کردن است، حرکتی دایمی، باورداشتن به خود است، تأکید و تکرارکردن کارهای خوب و مثبت و ارزشمندی که در زندگی انجام داده‌ای، و کوشش در بالابردن اعتمادبه‌نفس خود.
۱۱- هرچه اهدافتان بزرگ‌تر باشد، تلاش بیشتر می‌طلبد تا به هدف برسید، هزینه بیشتری نیاز است، استقامت و تسلیم‌ناپذیری و جسارت غیرعادی می‌خواهد، و برنامه‌ریزی دقیق و قاطعیت هم از ضروریات.
۱۲- بهترین شیوه قدردانی از گوینده سخنان خوب و مفید و الهام‌بخش؛ نویسنده نوشته‌های تأثیرگذار و سازنده؛ سرایندگان و خوانندگانی که بر جنبه‌های انسانی تأکید دارند؛ آهنگ‌ساز و موسیقی‌دانی که با آثار خود به دیگران آرامش می‌بخشند؛ هنرمندانی که در کنار مردم مبارزه علیه اهریمنان می‌کنند؛ روشنفکرانی که در سمت درست تاریخ موضع می‌گیرند و در آگاه‌کردن مردم به بیراهه نمی‌روند؛ و هرکسی در هر لباسی و منصبی و گروهی و موقعیتی و حرفه‌ای و شغلی که دست‌مایه کارش، اثرش، حرفش، نوشته‌اش، هنرش و مبارزه‌اش به خوشبختی انسان کمک کند، ترویج فرهنگ قدردانی است.
۱۳- خود فراموشی گاهی سازنده است و گاهی ویرانگر و خطرناک. اگر خود فراموشی پیشه می‌کنی سازندگی را برگزین.
۱۴- اگر بتوانیم تعادلی در تاریخ خود بیابیم و از آن برای گزینش آگاهانه برای آینده استفاده کنیم شاید بهترین حالتی باشد که بتوانیم از تاریخ در بهسازی جامعه و بهزیستی اعضای آن بهره‌مند شویم.
۱۵- درک تاریخ و گذشته از جهت شناخت کیستی خود می‌تواند بسیار مهم باشد؛ ولی درعین‌حال مهم است که در زمان حال هم حضور داشت و کنشگر بود، و به حرکت به‌پیش و آینده ادامه داد.
۱۶- اندیشیدن و ارزیابی گزینش‌های گذشته و تجربیاتمان می‌تواند به ما کمک کنند تا از تکرار اشتباهات جلوگیری کنیم، و گزینش‌هایی که موجب عقب‌ماندگی‌مان شدند هرگز تکرار نکنیم.
۱۷- تاریخ آموزگاری سخت‌گیر، منصف، و دلسوز است. آموزگاری است بر خلاف همه آموزگاران درس‌هایش دقیقاً تکرار نمی‌شود؛ ولی درس‌های کلی آن را نتوان سرسری گرفت. بررسی و مطالعه پیروزی‌ها و شکست‌های تاریخی می‌تواند بینش ارزشمندی را ارائه دهند که به ما در تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌های آینده اعتمادبه‌نفس دهد.
۱۸- رهبر باید قوی باشد و نه بی‌ادب؛ مهربان و دادگر باشد و نه ستمگر؛ جسور باشد و نه قلدر؛ فروتن باشد و نه ترسو؛ با غرور باشد و نه خودخواه و ازخودراضی؛ اندیشه و بینش داشته و نه ایدئولوژی؛ منتخب مردم باشد و برای مردم و نه خودخوانده و ضد مردم؛
خلاق و کنجکاو و بر نتایج تصمیمات تأکید بگذارد؛ سازمان‌دهنده باشد و از انرژی بالا برخوردار؛ با شهروندان رابطه تنگاتنگ داشته باشد و خواهان رشد و پیشرفت آنان؛ عاشق یادگیری باشد و دارای گوش شنوا؛ از قدرت تصمیم‌گیری قاطع برخوردار باشد و دارای استراتژی؛ مشاورانی آگاه و کاردان و دلسوز داشته باشد و افراد فاسد و بی‌مایه و بی‌کفایت را از حلقه مشاوران خارج سازد؛ صداقت داشته باشد، وعده‌های پوچ و توخالی و دروغین ندهد؛ شفافیت داشته باشد و منافع و مصالح و امنیت ملی و رفاه و خوشبختی شهروندان هدف غایی‌اش باشد.
۱۹- بیندیشید، درست و سازنده بیندیشید، و اندیشه‌ای نو ارائه دهید؛ زیرا دشمنان شما از درست اندیشیدن شما، از اندیشه‌های نوین شما، از اندیشه‌های سازنده شما هراسان و پریشان و آشفته‌خاطر هستند، و نگران سرنوشت خود.
۲۰- کسی که از سیاست دوری جوید، در یادگیری سواد سیاسی کوتاهی کند، از مشارکت سیاسی طفره می‌رود، آموزش سیاسی نمی‌بیند، مبارزه سیاسی نمی‌کند، حرف سیاسی نمی‌زند و نمی‌شنود، مقاله و کتاب سیاسی نمی‌خواند، فکر سیاسی نمی‌کند، خود را باسیاست بیگانه می‌داند، در بحث‌های سیاسی شرکت نمی‌کند، اخبار سیاسی را پیگیری نمی‌کند، و از دانش سیاسی بی‌بهره است و در کسب آن کوشش نمی‌کند نه‌تنها به خود توهین می‌کند؛ بلکه به جامعه‌ای که در آن زندگی و کار می‌کندهم توهین می‌کند.
تاریخ را با دیدی انتقادی مطالعه کنید.
در گزینش رهبران با مطالعه و دقت عمل کنید و منافع و مصالح و امنیت ملی و جمعی را معیار قرار دهید.
سکوت و ترس به دادگری، آزادی، کثرت‌گرایی، و رفاه ملی منجر نمی‌شود.
ایران هرگز نخواهد مرد!
برای شما و عزیزانتان پایان هفته آرام و دلپذیری خواهانم.
دکتر ابراهیم بی‌پروا
