پراکنده گویی‌های پایان هفته ۷۹
تقدیم به روزنامه‌نگاران متعهدی که در برابر خودکامگان تسلیم‌ناپذیرند و از تهدید و ارعاب و بازداشت و زندان و شکنجه و دوری از عزیزان و حتی خطر کشته‌شدن و به‌قتل‌رسیدن هراسی ندارند و به رسالت مهم آگاهی‌بخشی و افشاگری در سخت‌ترین و بدترین شرایط ادامه می‌دهند.
۱- زندگی میدان محدودیت‌ها و سیاست دانش ممکن‌ها و مقایسه رویکردی است که نه‌تنها در زندگی روزانه به طور پیوسته به آن روی می‌آوریم؛ بلکه همچنین روشی است که در پژوهش‌های علمی جایگاهی ویژه دارد تا جایی که یکی از بزرگان دانش سیاست معاصر از مقایسه به‌عنوان بهترین روش پژوهش‌های علمی یاد می‌کند. باتوجه‌به این سه اصل و باملاحظه به دو واقعیت که دوام بیشتر رژیم اسلامی فاشیستی حاصلی جز ویرانی و کشتار بیشتر ببار نخواهد آورد، و فرصتی که امروز به وجود آمده در ۴۴ سال گذشته بی‌سابقه است بر ایرانیان لازم است نه‌تنها برای سرنگونی رژیم مذهبی حاکم به‌نوعی همگرایی رسند؛ بلکه هم‌زمان از کمال مطلوب‌ها دوری جویند؛ زیرا در سیاست هرگز کمال مطلوب‌ها تحقق نمی‌یابد؛ بلکه به ممکن‌ها با کاربرد روش مقایسه و با آگاهی به محدودیت‌هایمان و فرصت به‌دست‌آمده رژیم ضدانسانی و حاکمان آدمکش را روانه گورستان تاریخ کنیم.
۲- خشونت به هر شیوه و گونه و در هراندازه و سطح محکوم است به‌جز زمانی که همه روش‌های ممکن برای مقابله با خشونت با شکست روبرو شده تنها راه باقیمانده خشونت در برابر خشونت تحمیل شده است. رژیم ملایان حاکم نه‌تنها از کاربرد خشونت در برابر معترضان محق و مسالمت‌جو ابایی و شرمی ندارد؛ بلکه تا بن دندان مسلح نیز است، و تاکنون پس از حدود ۶ ماه از خیزش مردمی مسالمت‌آمیز رژیم نه‌تنها ذره‌ای به خواسته‌های قانونی مردم توجهی ندارد؛ بلکه هر روز دامنه جنایاتش علیه مردم بی‌دفاع را گسترده‌تر می‌کند. آیا کاربرد خشونت علیه چنین رژیم خون‌آشامی را توجیه‌ناپذیر می‌دانید؟
۳- اینکه انقلاب منظورم تغییرات بنیادی در ساختارهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی یک جامعه زمان‌بر است پایه علمی ندارد؛ چون انقلابات در جوامع مختلف از انقلاب استقلال ۱۳ مستعمره انگلیس در جایی که کشور ایالات متحده امریکا را بنیان نهاد تا انقلابات سده‌های اخیر در طول زمانی متفاوتی به پیروزی رسیدند. در واقع مدت‌زمان لازم برای پیروزی یک انقلاب وابسته به عوامل گوناگون خرد و کلان است که موجب طولانی‌شدن و یا تسریع در پیروزی می‌شوند.
۴- وعده‌های توخالی، پوچ، و بدون پشتوانه و همچنین نقض وعده‌ها تأثیر منفی بر اعتبار وعده دهنده می‌گذارد، و موجب دلسردی کسانی می‌شود که منتظر تحقق وعده‌داده‌شده بودند و خطر انحراف آنها از مسیر رسیدن به هدف تعیین شده را دارد. پس، در وعده‌دادن دقت کنید به‌ویژه در شرایط کنونی که همه منتظر سرنگونی حاکمان غارتگر هستند با وعده‌های غیرعملی مبارزات مردمی را به انحراف و بیراهه نکشید و بیش از این موجب سرخوردگی، استیصال، و ناامیدی مردم نشوید.
۵- زندگی مجموعه‌ای از تصمیم‌هاست. بدون تصمیم‌گیری زندگی مختل می‌شود. تمام زمان بیداری‌مان تصمیم‌های مختلف جزئی و همچنین بسیار مهم می‌گیریم. مهم‌ترین عاملی که موجب تصمیم‌گیری خوب می‌شود شناخت تصمیم‌گیرنده از خود است. هر تصمیم‌گیرنده‌ای باید از خود بپرسد کی هستم؟ آیا توانایی تصمیم‌گیری خوب و سنجیده برای خود و دیگران را دارم؟ از چه توانایی‌ها، دانش، بینش، تجربه و مهارت برای تصمیم‌گیری در مورد موضوع مورد تصمیم برخوردارم؟ امکانات و محدودیت‌هایم چیست؟ آیا می‌توان در تصمیم‌گیری‌ها نتایج خواسته و ناخواسته، سودمند و زیان‌بار، مثبت و منفی، … را پیش‌بینی کنم؟ و چرا این حق را دارم که برای دیگران تصمیم بگیرم؟
۶- پیش از اینکه از دیگران انتظار حمایت، وفاداری، تعهد، خدمت، گذشت، کمک، ریاضت، خویشتن‌داری، رواداری، و فداکاری داشته باشی تو خود یک الگو برای دیگران باش.
۷- مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی یک جاده دوطرفه است. شمایی که خود را منتخب مردم می‌دانی نه باید و نه حق داری که از دیگران مسئولیت بخواهی و نه کسی را پاسخگو بدانی مگر اینکه خود مسئولیت‌پذیر و پاسخگو باشی.
۸- حاکمی که با مردم همدلی، همراهی، همدردی، و همیاری نکند محکوم به فناست و پیش ازآنکه متوجه شود سرنگون خواهد شد.
۹- خدمت به دیگران و جامعه را در خود نهادینه کن به‌ویژه زمانی که در اوج اقتدار هستی و می‌توانی مردم را استثمار کنی، بفریبی، از آنها برای اهداف نیک و شر خود سو استفاده کنی و سواری بگیری، بازداشت کنی، محبوس کنی، محکوم کنی، شکنجه کنی، اعدام کنی، به ناموس و اموالشان تجاوز و تعرض کنی، به فحشا بکشانی، مورد تبعیض و توهین و تحقیر قرار دهی، سفره‌هایشان تهی و حساب بانکی‌هایشان را خالی، عزیزانشان را نابود کنی.
۱۰- هنر تنها در نقاشی‌کردن، آوازخواندن، بازیگری، مجسمه‌سازی، گل‌دوزی، قالیبافی، رقصیدن، ساززدن، نویسندگی نیست؛ بلکه شاد زیستن، شادکردن، مهرورزیدن، همدلی با دردها و اندوه دیگران، تأمین نیازهای نیازمندان، رفع مشکلات دیگران، برقراری صلح بین دیگران، و … طوری زیستن که میراثی ماندگار و مفید و مثبت برای جامعه و نسل‌های آینده بجا گذاشت نیز هنر است.
۱۱- اگر خواهان پیروزی در زندگی هستی باید بدون تردید و ترس و ضعف و سستی و بااراده آهنین و جسورانه و شجاعانه وارد عرصه مبارزات زندگی شوی؛ ولی اگر کنج عزلت برگزینی، خود را منزوی کنی، بترسی، به خودباور نداشته باشی، به توانایی‌هایت تردید داشته باشی،… تردید نکن که مسیر ناکامی و شکست را می‌پیمایی.
۱۲- بدترین شیوه نگرش و خطرناک‌ترین حالت این است که بگوییم همینی که هست، کاری نمی شه کرد، کاری از من بر نمی‌اید، من که کاره‌ای نیستم، باید تحمل کرد، ساخت و سوخت، سرنوشت و قسمت ما هم این بود، تخم شک و تردید را در دیگران کاشت که آنها همکاری نمی‌توانند بکنند، تا قدرت‌های جهانی نخواهند هیچ‌چیزی از جایش تکان نمی‌خورد و تغییری اتفاق نمی‌افتد،…
۱۳- هیچ دشمنی خطرناک‌تر از شک و تردید به خود برای خلاقیت و ایجاد تغییر وجود ندارد. شک و تردید بیش از هر نوع شکستی قاتل و نابودکننده رؤیاهایتان است.
۱۴- شک و تردید به خود را می‌توان نوعی خیانت و جنایت خواند. شک و تردید ترمزی است در برابر شما برای پیگیری و تلاش و مبارزه لازم در راه رسیدن به اهداف .
۱۵- راه غلبه بر ترس و تردید وارد میدان عمل‌شدن است، تلاش و مبارزه است، تصمیم به حرکت و اجرای آن است، خارج‌شدن از منطقه امن و کنج دنج است، فرار از انفعال است، گریز از بی‌اعتمادی به خود، باور به توانایی خود است.
۱۶- خود را به نوشتن عادت دهید و مثل یک سرگرمی به آن بنگرید حتی مثل من نوشتن نه بلکه پراکنده‌گویی. نوشتن باعث آرامش، تقویت روحیه، فراموش‌کردن نگرانی‌ها، حس خشنودی و غرور و توانمند بودن، یافتن ایده‌های نو، خواندن بیشتر، مشاهدات دقیق‌تر، بهتر اندیشیدن، و گوش‌دادن دقیق به دیگران می‌شود.
۱۷- در دام شایعات، هیجانات، شعارها، ایرادها، وسوسه‌ها، دروغ‌ها، حسادت، و اتهامات نیفتیم و در مسیر هدف با پافشاری حداکثری گام برداریم و لحظه‌ای تردید به پیروزی نداشته باشیم؛ زیرا در لحظه‌ای که به پیروزی تردید کنی شکست را پذیرفته‌ای.
۱۸- انتقاد سازنده کن، رقابت سازنده برگزین، اندیشه‌گری سازنده باش، روش سازنده را در خود نهادینه کن، مبارزه و تلاش در راه سازندگی کن، راهکار سازنده برای مسائل و مشکلات ارائه کن، در گفتار از سازندگی بگو، با دیگران در سازندگی همراه شو، فرهنگ‌سازی کن، آینده‌سازی کن، از دانش و تجربه و مهارت خود برای سازندگی استفاده کن، و در آموزش‌وپرورش نسلی سازنده کوشا باش. انسان بودن هنر است و انسان سازنده بودن هنری بر تر.
۱۹- وقتی می‌خواهی رشد و پیشرفت کنی برای حل موانع احتمالی هم برنامه داشته باش، وقتی با کسی شریک می‌شوی تا تجارتی را آغاز کنید برای هنگام اختلاف احتمالی هم برنامه‌ای داشته باش، وقتی می‌خواهی ازدواج کنی برای احتمال طلاق مسالمت‌آمیز هم برنامه داشته باش، وقتی وارد عرصه سیاست می‌شوی برای شکست در برابر رقیبان هم برنامه داشته باش، وقتی در موسسه‌ای استخدام می‌شوی برای روزی که احتمالاً اخراج می‌شوی هم برنامه‌ای داشته باش، وقتی با کسی دوست می‌شوی برای جدایی احتمالی برنامه داشته باش، وقتی صعود می‌کنی برای سقوط احتمالی هم برنامه داشته باش،… به این می‌گویند آینده‌نگری، برنامه‌ریزی برای اتفاقات ناخواسته و غیرمترقبه، به این‌گونه می‌گویند پیشگیری از غافلگیرشدن و به‌دوراز افسردگی مستقل به زندگی ادامه‌دادن.
۲۰- دیروز٫ چهارشنبه هشتم مارس/ هفدهم اسفند روز جهانی زن بود. نه‌تنها زنان بلکه مردان هم باید به قدرت هستی‌بخش زنان باور داشته باشند، در تلاش و مبارزه زنان برای کسب حقوق برابر با آنان همگام و همدوش و هم آوا شوند، از هر نوع تبعیض به زنان خودداری و جلوگیری کنند، از هر ستمی بر زنان بخروشند و خشم خود را پنهان نکنند، به‌راستی باور داشته باشند که زنان شایستگی و توانایی هر کاری را دارند چه در بالاترین مقام اجرایی یک کشور، چه در بالاترین مقام قضایی و قانون‌گذاری یک کشور، چه در بالاترین مقام مدیریتی یک شرکت و یا سازمان بین‌المللی، چه در بالاترین مقام علمی و دانشگاهی، ….
هر نوع تجاوز به حقوق زنان تجاوز به حقوق انسان است. حقوق زنان هم حقوق بشر است. زنان همچو مردان بخش جداناپذیر هر جامعه انسانی هستند.
ایران هرگز نخواهد مرد!
پایان هفته‌ای به‌یادماندنی، شاد، توأم با تندرستی، امید به آینده و انرژی مضاعف و مثبت برای شما و عزیزانتان خواهانم.
دکتر ابراهیم بی‌پروا
