نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏شنبه‏، 2018‏/04‏/21

در بازِ دیزی و حیای گربه!

عیسی سحرخیز

آقای زادهوش باید خیلی باهوش‌تر از استادش جناب مکارم شیرازی باشد که برای جهانی کردن اسلام و شهر قم، تنها بودجه و امکانات، پول نفت و امتیاز ویژه طلب نمی‌کند، بلکه تنها از ملت ایران چند «چاه نفت»، یک «پرچم خوشرنگ» و یک «قانون اساسی مستقل» طلب می‌کند و از مردم جهان هم «پذیرش بین المللی» و امکان «اعزام سفیرهای رنگ و وارنگ»!

سخنان «مدیر جامعه المرتضی» برای تشکیل کشور مستقل «قم»، در‌‌ همان روزی بیان می‌شود که آیت‌الله مکارم شیرازی هم عنوان کرده است «موقعیت قم نسبت به سایر شهر‌ها (ی ایران) متفاوت است و اگر مسؤولان (جمهوری اسلامی) به قم اهمیت دهند نتایج ملی و جهانی آن را خواهند دید- فارغ از آنکه آمار و ارقام در مورد لإیه‌های زیرین این شهر چه نتایجی از حضور روحانیون نشان می‌دهند که از اغلب شهرهای ایران فجیع‌تر است.

این ضرب المثل را بی‌خود نگفته‌اند که «در دیزی باز است، حیای گربه کجاست»!، اما به نظر می‌رسد آقای احمد زادهوش «بِه مرگ گرفته» تا ملت ایران «به تب راضی شوند»، غافل از اینکه ضرب‌المثل دیگری تاکید دارد که «فلانی را به ده راه نمی‌دادند سراغ خونه کدخدا را می‌گرفت»!

شاهد هم فراوان است، زمانی آیت الله مکارم حرف زدن فرودگاه برای شهر قم را مطرح کرد- لابد برای پرواز مستقیم به کشورهای خارجی، چون یک ساعت رانندگی تا تهران که این حرف‌ها را ندارد - مردم به او خندیدند و گفتند این همه وجوهات شرعی، بودجه دولتی، درآمدهای بادآورده دارید از‌‌ همان منابع خرج کنید.

روزگاری سرش را می‌زدی، ته ش را می‌زدی، جناب مصباح به نام سرکشی به شاگردان العزانی به کانادا و «تبلیغ اسلام» از آمریکا سر درمی آورد و از محله‌های آن چنانی نیویورک و شرکت در «جشن هالووین»، با کت و شلوار عاریه‌ای به عنوان لباس «بالماسکه»، تا آنجا که به دلیل زیاده طلبی ممنوع الورودش کردند و به فکر تعیین دولت احمدی‌نژاد افتاد و دریافت بودجه‌های آن چنانی!

حال هم که حسن روحانی دست به شفاف سازی زده و افشای بودجه‌های چند صد میلیاردی این موسسات و نهادهای ریز و درشت مذهبی، داد ملت بلند شده است که «ما نان نداریم بخوریم شما از جیب مردم در حلق این جماعت بیکار می‌ریزید؟!» البته، بعضی هم که جسارت بیشتری دارند و زبانی روان‌تر حرف آن جماعت دزد و فاسد را تکرار می‌کنند که «آن ممه را لولو برد»!

بعید است این سخن که «استقلال حوزه علمیه در قالب یک کشور مستقل این امکان را فراهم می‌سازد تا حوزه علمیه قم به نظام رهبری دینی شیعیان جهان تبدیل شود و ارتقا یابد»، بدون جاه‌طلبی و سهم‌خواهی خاصی بیان شده باشد. چون وقتی که‌‌ همان ابتدای انقلاب بحث رفتن آیت الله خمینی به قم، ایجاد «واتیکان اسلامی» و وانهادن بقیه کشور به دست ملت مطرح بود، روحانیت عظیم‌الشأن آن را نمی‌پذیرفت و نوعی توهین به خود ارزیابی می‌کرد.

به نظر می‌رسد که بیان این دست سخنان و نوشته‌ها در این برهه خاص با دو کارویژه هدفمند صورت می‌گیرد- حداقلی و حداکثری!

حداقلی ترساندن دولت و ملت باشد برای کسب بودجه و امکانات بیشتر و وسیع‌تر. حداکثری داشتن دو کشور باشد، یکی کل ایران در اختیار «ولی فَقِیه مطلقه» و دیگری کشور قم با چاه‌های اهدایی، بودجهٔ میلیاردی و سفیران خارجی با عمامه‌های بزرگ‌تر، لباده‌های بلند‌تر، عباهایی رنگی‌تر و جیب‌هایی گشاد‌تر!

منبع: ایران امروز

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info