نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏جمعه‏، 2018‏/01‏/26

بانوی سربلند

رضا مقصدی

یک شعرِ عاشقانه به رنگِ سپیده بود

وقتی که دست‌های سپیدت زمانه را-

معنای تازه داد.

آیینه‌ها ز دورترین جای این جهان

هریک به میهمانیِ دست تو آمدند

تا عطرِ شادمانه‌ی آن جانِ تشنه را -

برباغ ما دوباره، ببارانند.

بانوی سربلند!

بانوی درد وُ "بند"!

در روبه‌روی تیره‌ترین روزگارِ تلخ

دست تو از تبارِ زُلالِ سپیده‌هاست.

بگذار از برابرت، سرمست بگذریم.

زیباست

آوازِ دست‌های تو زییاست.

منبع: گویا

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info