...و
اشک میچکد
از چشمهای
آیینه
رضا
مقصدی
زمین
چه تلخ، چه
غمناک
با تو حرف
زده ست.
توای تبار
ِطربناک ِ
پاک ِ دیرینه!
سرود ِ سوگ ِ
تو اینک به
جان ِ باغم
ریخت
واشک میچکد
از چشمهای
آیینه.
به سینه،
آتش ِ آهت
بلند وُ شعله
وراست
زمان، به
کینه،
فروکُشت
خندههایت
را
وآرزوی در
ختان ِ باغ
ِخوشبویت
فرو خمید وُ
به غم،
درنشست
وُپرپر گشت
وروزگار تو
دیگر، گشت.
بگو به
خاطرههایت،
درین تباهی
وُدرد
سرود ِسوگ ِ
ترا بر
زمانه، نقش
زنند.
بگو به
عاطفههایت،
به سینههای
سپید
سلام ِ سرخِ
ترا
عاشقانه،
نقش زنند.
درین دریغ ِ
بلند
کجاست
"بی کس ِ"
شاعر؟
کجاست
"شِرکو" یت؟ *
که
غمگنانه
ترین شعرهای
جانش را
برای عشق تو
بنویسد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*زنده
یاد "شِرکو
بی کس"، شاعر
ِکردستان.
منبع:
گویانیوز
_______________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|