|
سه
شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸
بخش: گزارش
و گفت‌وگو
زمینه
برای یک
انقلاب ملی
فراهم شده
است
در ۴۱
سالگی
انقلاب
اسلامی سایت
شهریور
گفتگویی اختصاصی
با ناصر
کاخساز فعال
سیاسی،
پژوهشگر فلسفه
و نویسنده
کتاب‌هایی
چون «ایران و ذات»
و کتاب «گذر از
خیال» پیرامون
فضای سیاسی
پیش از
انقلاب،
انجام داده
است که در زیر
می خوانید:
شهریور: ۴۱
سال از بهمن ۵۷
گذشته است و
بنظر نمی‌رسد
که نظام
برآمده از آن
انقلاب
توانسته باشد
آرمان هایی
مانند آزادی
و عدالت که
روزی امثال
شما برای آن
مبارزه می کردید
و برای آن به
زندان هم
رفتید را
برآورده کرده
باشد، شاید
برای
خوانندگان و
شنوندگان ما
در شهریور
جالب باشد که
بدانند ناصر
کاخساز
اکنون انقلاب
۵۷ را چگونه
قضاوت می
کند؟
صرف‌‌نظر
از دفاع از
جنبش سبز به
عنوان یک
مرحله‌ی
استراتژیک و
به امید
تعمیق جنبش
مردمی، من هیچوقت
به انقلاب
موسوم به
اسلامی باور
و امیدی
نداشته‌ام . حتا
در سال ۵۶، که «مسئله
ی یهود» اثر
مارکس جوان
را که
شاهکاری در
توضیح رابطه ی
سیاست و مذهب
است، مطالعه
می‌کردم، به
انقلابی که
در راه آمدن
بود بدبین
بودم.
شهریور: در
فیس بوک
خودتان
نوشته اید «در ۵۷
ارتجاع ادای
انقلاب را
درآورد» می
شود کمی
بیشتر این
جمله را
توضیح دهید؟
حدود
بیست‌و‌یک
سال قبل در یک
سخنرانی در
شهر کلن که
متن آن در
نشریه‌ی
پیام ایران
چاپ شده است، انقلاب
اسلامی را یک
انقلاب
ارتجاعی
نامیدم. و در
سالگرد دکتر
بختیار در
چند سال پیش
آن را انقلاب
جهل نامیدم.
شهریور: به
نظر شما چه
تفاوت های
بنیادینی
میان مبانی فکری
پدران
انقلاب
مشروطه و
انقلاب
اسلامی وجود
دارد؟
انقلاب
مشروطه
انقلاب
بورژوازی و
شهروندی بود
و چشم به
ساختار
دموکراسی در
اروپا داشت. در
حالی که
انقلاب ۵۷ به
رهبری خمینی
در نبرد کامل
با شعائر ملی
و دموکراتیک
بود و هست.
شهریور: داریوش
همایون جایی( نقل
به مضمون) نوشته
است که در
انقلاب ۵۷
همه رد شدند،
از شاه گرفته
تا کلیت
نیروهای اپوزیسیون!
از برخی
نوشته های
شما هم چنین
برمی آید که
یک نقد کلی،
نه تنها به
حکومت شاه
بلکه حتی به
اپوزیسیون
در دهه های
چهل و پنجاه
دارید. آیا
این برداشت
از نظرات شما
درست است؟
محور
نقدهای من
نقد پایه ای
به انقلاب
موسوم به
اسلامی است و
نقد من به
بقیه ی
جریانات و به
ویژه به دوران
شاه، نقد
اشتباهاتی
است که
انقلاب
اسلامی را
اجتناب
ناپذیر کرد. واقعا
انقلاب می‌توانست
محقق نشود. اگر
دو‌سه سال
قبل از آن،
حتا به طور
محدود،
آزادی سیاسی داده
می‌شد و
شخصیتی
مانند
بختیار نخست‌وزیر
می‌شد.
شهریور: امروزه
بخش بزرگی از
جامعه،
انقلاب اسلامی
و نظام
برآمده از آن
را بیراهه ای
در مسیر رشد و
توسعه ایران
ارزیابی می
کنند، نظر
شما در این
مورد چیست؟
توسعه
اقتصادی به
نظر من فرعی
بود. مهم‌تر
از آن تفاهم
ملی و فرهنگ
مدارا بود،
که در کودکی
خود زیر
آواری
سهمگین فرو
رفت.
شهریور: آیا
شرایط امروز
جامعه ایران
خصوصا در
ابعاد
نارضایتی
های
سیاسی،اجتماعی
و اقتصادی را
مستعد بروز
یک انقلاب می
دانید؟
دورنمای شما
از تحولات
ایران با در
نظر گرفتن
شرایط داخلی
معادله قدرت
در دایره جناح
های درون
نظام و
اپوزیسیون
خارج از نظام
و بین المللی چیست؟
زمینه
برای یک
انقلاب ملی
از دی‌ماه ۹۶،
که مرحله‌ی
استراتژیک
جنبش ارتقاء
یافت، هردم
بیشتر فراهم
شده است. نقش
اصلی به عهده‌ی
جنبش
محرومان است
و مهم پیوندی
است که باید با
مبارزانی که
زیر فشار و
زندان
وشکنجه و تهدید
هستند،
برقرار شود. جنبش
اکنون در
مرحله ی یک جنبش
ملت‌گرایی
رمانتیک است؛
شبیه
آنچه که در
قرن نوزده در
اروپا نقش
رهایی‌بخش
ایفا کرد. به
آینده‌ی
جنبش، که
دشوار و
پیچیده
خواهد بود،
بدبین نیستم. به
باور من
ایرانی‌ها
با استراتژی
خشونت بخاطر
قدرت سیاسی و
دخالت خارجی
میانه‌ای
ندارند و به
فرهنگ ملی
خود مباهی‌اند
و به سوابق
درخشانی از
پارلمنتاریسم
در دوران
نهضت ملی نیز
مستظهر
هستند.
منبع: سایت
شهریور
http://shahrivar.org/زمینه-برای-یک-انقلاب-ملی-فراهم-شده-است/?fbclid=IwAR38F8c8v9-SJej7ncOEMpzdx_D5rD_NjqJPAx2CX_TmE5GdrPNEH2z4h1E
_________________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|