نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏يکشنبه‏، 2019‏/08‏/11

پیام آقای ابراهیم بی پروا

استاد پیشین دانشگاه ایالتی نیویورک

به مراسم بیست و هشتمین سالروز قتل دکتر شاپور بختیار

هموطنان ارجمند

به نام ایران، با یاد زنده یاد دکتر شاپور بختیار و همه جانباختگان راه نیکبختی انسان، با درود به رزمندگان آزادی، طرفداران عدالت اجتماعی، و جدایی دین از دولت.

امروز ۲۸ سال از ترور ناجوانمردانه و بیشرمانه مردی از تبار آزادگان، آزاداندیشان و آزادیخواهان می گذرد. قتل وحشیانه او شاخص ترین جنایت رژیم تمامیت خواه حاکم بر ایران است چون این نظام به درستی او را سرسخت ترین، مشروع ترین، مصمم ترین، آگاه ترین، خطرناکترین و دوراندیش ترین دشمن خود می دانست.

ولی پیام امروز من بر محور مرثیه خوانی نیست.

در این تردیدی نیست که جای خالی دکتر بختیار هرگز پر نخواهد شد، ولی آموزه ها، باورها، پیشینه ی مبارزات و میراث او درسی است برای ما و نسلهای آینده تا به درستی از آن بهره برند و آن را راهنمای خود برای بنای ایران آینده قرار دهند.

ما در اثبات اینکه شایسته دمکراسی هستیم آزمون سختی در پیش داریم. با بیش از دهه ها مبارزه برای دمکراسی،  در هیاهوی زمستان ۱۳۵۷ با پشت کردن به دکتر شاپور بختیار در برابر وعده های پوچ آیت الله خمینی ثابت کردیم که هنوز راه درازی برای استقرار دمکراسی در ایران مانده است.

گذشت بیش از ۴۰ سال از دولت سی و هفت روزه دکتر بختیار و ۲۸ سال پس ازقتل فجیع این سردار مبارز و فداکار و دوراندیش میهن، دیگر بر اکثریت ایرانیان درون و برون مرزهای ایران روشن شده است که  روانشاد بختیار جز برقراری دمکراسی در ایران، تلاش برای خوشبختی انسان، مبارزه برای جلوگیری از دخالت ارباب دین در سیاست، برقراری عدالت اجتماعی، رعایت حقوق بشر، حفظ استقلال ایران، تامین منافع و مصالح ملی ایران، و ایجاد روابط مسالمت آمیز بر اساس احترام متقابل با ملل دیگر و قوانین و موازین بین المللی سودایی دیگر در سر نداشت.

وقت آن است که با الهام از این انسان بزرگ، دولتمرد خردمند، اندیشمند انسانگرا، مبارز نستوه بیاموزیم و باورها، آموزه ها، رهنمودها و میراث او را با دل و جان و همه توان مان بکار گیریم و اهداف عالی انسانی او را برای ائتلافی فراگیر پایه قرار دهیم و با تاکید بر مسؤولیت یکایک ما ایرانیان در مسیر نیل به ایرانی آباد، آزاد و مرفه با حکومتی کثرت گرا، لاییک، آزادیخواه، پاسدار آب و خاک و منابع زیرزمینی و روزمینی ایران، عضوی معقول و مقبول در خانواده ی جهانی باشیم.

بیاییم پرچمدار صلح جهانی و دوستی با همه ملل باشیم و با الهام از زنده یاد دکتر شاپور بختیار باور داشته باشیم که راهی جز دمکراسی برای ایران وجود ندارد و با کوتاه کردن دست ارباب دین از دخالت در سیاست درخت دمکراسی را تنومند سازیم و به آرزوی بیش از یک سده ی ایرانیان تحقق بخشیم. امروز بیش از هر زمان دیگری شرایط برای تحقق آرمانهای دکتر بختیار آماده است. بیاییم با بهره برداری از این فرصت تاریخی و درک شرایط، باآینده نگری و مسؤولیت خود در برابر آخرین نخست وزیر پیش از انقلاب اسلامی، نسلهای آینده ایران و جامعه جهانی سرفراز باشیم. بیاییم دین خود را به مرد یکرنگ ومنصف و آگاهی که حوادث ناگوار چهل ساله اخیر تحت سلطه نعلین را به درستی پیش بینی کرده بود، بپردازیم. انصاف را که در ۱۳۵۷ درباره اش رعایت نکردیم، پس امروز با پیگیری عملی باورها و آموزه هایش منصفانه با او برخورد کنیم. جای دکتر بختیار در میان ما سخت خالیست ولی او کماکان ازخوابگاه ابدی اش در مونپارناس برای ملت ایران آموزگاری بزرگ است و اگر فرصت می یافت نه تنها دمکراسی را در ایران مستقر می کرد بلکه از دولتمردان نامدار و ممتاز جهان می شد

ایران هرگز نخواهد مرد!

شاپور بختیار همواره زنده است

_________________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info