نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏سه شنبه‏، 2020‏/09‏/29

شادا که رنج ما، فریاد را به خانه‌ی بیداد، بُرده است

رضا مقصدی

ما کُشته می‌شویم به یک آه ِآینه.

ما کُشته می‌شویم به یک بُغض ِآفتاب.

ما کُشته می‌شویم به داغ ِ بلند ِ باغ.

اما

همواره زنده‌ایم به یک آرزوی سبز.

همواره زنده‌ایم به یک عشق ِسربلند.

همواره زنده‌ایم به پیغام ِروزوُرود.

*

خورشید، برکرانه‌ی ما خیمه، بسته است.

هرچند باغ ِ خانه‌ی ما دلشکسته است -

جامی به سربلندی ِمهتاب، می‌زنیم. ِ

*

تا خاک را "نوید" خوش آهنگِ رنگ‌هاست -

زیبا ترین ترانه‌ی ما شعر ِبرگ‌هاست.

شادا که رنج ما

فریاد را به خانه‌ی بیداد، بُرده است.

*

‌ای آسمان ِصُبحدم ِروزگار ِسرد!

با ما بخوان! ترانه‌ی خونین ِدرد را.

‌ای ریسمان ِتَنگ ِ فروبسته بر گلو!

با ارغوانِ ما

ازآخرین دقایق ِآن "پهلوان" بگو!

منبع: گویا

(مرثیه ایی برای مادران) اثر توکا نیستانی     ایران وایر

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info