نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏سه شنبه‏، 2020‏/02‏/18

«در دفاع از ارتش»

آرسام محمودی

کسانی که در ارتش خدمت کرده‌اند، می‌دانند بدنه ارتش حتی با گذشت بیش از ۴۰ سال از انقلاب ۵۷، جدا از حفظ روحیه شاه‌دوستی‌شان، از انقلابیون به دلیل ۲ دروغ بزرگشان کینه‌ای عجیب به دل دارند. دروغ اول تیراندازی و کشتن مردم در خیابان در جریان شورش ۵۷ توسط ارتش و دروغ دوم مربوط به مصادره پیروزی‌های جنگ توسط بسیج و سپاه پاسداران. به شکلی که اگر با یک افسر جزء یا حتی درجه‌دار ارتشی صحبت کنید طوری درباره مسائل مملکتی و دوران درخشان پیش از انقلاب با شما صحبت خواهد کرد که اگر شنونده نداند، فکر می‌کند با یک شخص عادی در حال گفتگو است. سازمان عقیدتی-سیاسی ارتش و سازمان حفاظت اطلاعات ارتش هم که زیر نظر فرمانده پادگان‌ها فعالیت نمی‌کنند، نتوانسته‌اند تغییری جدی در روحیات بدنه ارتش به وجود بیاورند.

من خدمتم در ارتش را در ۳ پادگان مختلف نیروی زمینی گذراندم و با روحیات ارتشی‌ها آشنا هستم. هفته اولی که در ستاد نیروی زمینی در لویزان مشغول خدمت بودم، خودرویی را در مقابل ساختمان عقیدتی-سیاسی ارتش می‌دیدم که رویش نوشته شده بود «گشت ارشاد». برایم سؤال بود که این خودرو در ستاد نیروی زمینی به چه دردی می‌خورد. از چند جا پرس و جو کردم. کاشف به عمل آمد که این خودرو متعلق به عقیدتی-سیاسی پادگان است و کارش این است که بعدازظهرها در شهرک‌های نظامی ارتش گشت بزند و زن و بچه افسران و امرای ارتش را ارشاد کند. نمی‌توانستم درک کنم که چطور یک افسر ارتش می‌تواند تحمل کند در یک شهرک متعلق به ارتش، خودروی سازمانی که علناً توسط روحانیون سیاسی اداره می‌شود و فقط ساختمانش در پادگان‌های ارتش قرار دارد، جلوی ناموسشان را بگیرد و آن‌ها را به علت حجابشان ارشاد کند. کم کم دانستم عقیدتی-سیاسی و حفاظت اطلاعات، دو سازمان منفور بین ارتشیان هستند. متن زیر درباره دروغ بزرگ تیراندازی ارتش به مردم در جریان شورش ۵۷، بخشی از سخنرانی تیمسار سرتیپ نجاتعلی صادق گویا (از افسران تربیت شده دوران پهلوی و دوران جنگ) است که در آبان ماه سال ۹۶ در مرکز آموزشی ۰۲ نیروی زمینی ارتش ایراد شد و من که در آن زمان دوره آموزشی‌ام را در این مرکز می‌گذراندم، قسمت‌هایی از آن را یادداشت کردم:

«ارتش ایران برای حفظ تمامیت ارضی است نه حفظ حکومت. ...خود بنیاد شهید می‌گوید که از پانزده خرداد سال ۴۲ تا بهمن ۵۷ تعداد پرونده‌هایی که از کشته شده‌ها [شامل آمار تروریست‌های اعدامی نیز می‌شود] موجود است حدود ۳۰۰۰ عدد است. آن وقت عکس و فیلم‌هایی در صدا و سیما پخش می‌کنند که سربازان با مسلسل در خیابان هستند و این را هم نمی‌گویند که فشنگ‌هایی که در اسلحه این سربازان بوده فشنگ مشقی بوده. به مناسبت دهه فجر عکس و فیلم پخش می‌کنند علیه ارتش. تبلیغات می‌کنند علیه ارتش. طوری که اگر کسی نداند فکر می‌کند تمام این دو سه هزار نفر در یک روز کشته شده‌اند. یک بخشنامه پیدا نمی‌کنید که در آن دستور داده باشند که ارتش به مردم تیراندازی کند. آن‌هایی هم که کشته شدند پزشک قانونی بررسی نکرد که اینها با چه اسلحه‌ای کشته شدند و از نزدیک به آنها تیراندازی شده یا از دور. هیچکس اشاره‌ای نکرد به گروهک‌های مسلحی که شب و روز شعار نبرد مسلحانه می‌دادند.» (سرتیپ نجاتعلی صادق گویا، مرکز آموزشی ۰۲ نیروی زمینی ارتش، آبانماه ۹۶)

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info