نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏سه شنبه‏، 2015‏/11‏/24

سه شنبه, ۳ام آذر, ۱۳۹۴

درماندگی در برابر یک مراسم «یادبود»

«آمدنیوز»/ گروه سیاسی: جلوگیری از برگزاری مراسم یادبود «فروهرها» در شرایطی انجام می‌شود که سالیانه میلیاردها تومان از محل بودجه عمومی و جیب مردم صرف برگزاری مراسم برای درگذشتگان منصوب به حاکمیت جمهوری اسلامی می‌شود، اما بازماندگان خانواده «فروهر» و یا سایر داغدیده‌گان در نظام جمهوری اسلامی که با نظام زاویه ‌مختصری داشته‌اند، از برگزاری یک مراسم یادبود و تسلی خاطر مختصر برای رفتگان خود ممنوع و محروم هستند.

در این‌که آیا نظام سیاسی یک کشور فارغ از دیدگاه مذهبی حاکم بر آن اجازه چنین ممانعت‌هایی دارد یا خیر، حرف بسیار است و در این مقال مختصر نمی‌گنجد، اما قطعا و صریحا در نظام مذهبی اسلام، چنین محرومیت و ممانعتی نفی صریح شرعی دارد و شرعا حاکمیت مجاز به اعمال چنین محرومیت‌هایی برای داغدیده‌گان ولو مخالف نظام نیست.

اما جدای از این بحث، مردم ما ایام کشته‌شدن فروهرها را به خوبی به یاد دارند. در همان زمان، نمازجمعه پایتخت توسط رهبری نظام اقامه می‌شد.

آیت‌الله «خامنه‌ای» در خطبه‌ای که به مسئله قتل مرحوم «فروهر» و همسر کاردآجین‌شده و قربانی او پرداخت، اشاره کرد که با فروهر در مقطعی دوست بوده، در مقطعی همکار بوده و در مقطعی هم دشمن بوده است. وی سپس با ذکر قسم جلاله، دشمنی فروهر را از نوع دشمنی بی‌ضرر و خطر برشمرده و ادعای صریح کرد که باور نمی‌کند ایرانی فروهر را کشته باشد از آن‌رو که فروهر شهروند ایران و مسلمان و منتقد بود و انتقاد او ضرری برای نظام نداشت.

اندکی بعد از آن مشخص شد که قاتل مرحوم فروهر برخلاف ادعای صریح آقای خامنه‌ای، ایرانی و از قضا خودی بوده که به ناچار و برای جمع آبروی رفته با سناریوی خاصی «خودسر» معرفی و بازداشت شد و سپس در بازداشت داروی نظافت خورده و درگذشت.

مراسم بزرگ‌داشتی برای رئیس قاتلان، که به تصریح نظام جمهوری اسلامی «خودکشی» کرده یعنی گناه کبیره مرتکب شده و بازهم به روایت اسناد فقهی جهنمی تلقی می‌شد، برگزار شد و اگرچه هیچ مقام دولتی یا دوست نظامی و همکار اطلاعاتی الا «روح‌الله حسینیان» در آن شرکت نکرد، اما هیچ‌گونه منع قانونی هم برای برگزاری مراسم یا محدودیت و تنبیهی برای شرکت در آن وجود نداشت و منظور نشده بود. کاری که درست و منطقی و عین عمل به رویکرد رحمانی دین مبین اسلام بود.

اما چه شده است که بعد از گذشت ۱۸ سال، هنوز داغدیده‌گان و بازماندگان آن جنایت دهشتناک، امکان برگزاری یک مراسم ساده یادبود و ترحیم و تنبه را ندارند؟

دو احتمال مشخص را در این باره می‌توان حدس زد و مورد توجه قرار داد:

احتمال اول این‌که مجموعه نظام به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای از برگزاری این مراسم، خلاف توصیه صریح شرع رضایت ندارند. حدسی که قوی‌ترین احتمال را در بردارد. بنابراین با سازوکارهای امنیتی و اطلاعاتی مانع از برگزای مراسم می‌شوند. که شده‌اند. در این سازوکار البته سناریو طوری تنظیم شده که این ممانعت هیچ ربطی به آیت‌الله ندارد و روح ایشان هم از جریان اطلاع ندارد و بی خبر است. چه این‌که اطلاع ایشان منافات صریح و دقیق با پایگاه بر ساخته شرعی و فقهی وی تحت عنوان مرجع عالی شیعیان جهان اسلام دارد که بنابر توصیه‌های موکد آن، ایجاد ممانعت برای برگزاری مراسم یادبود و تحریم درگذشتگان، خلاف بین شرع است.

اما احتمال ضعیف دیگر این است ‌که واقعا روح او هم از این ممانعت و محدودیت و محرومیت خبر ندارد و واقعا عده‌ای خودسر بدون توجه به عواقب رفتار خود و راسا بدون هماهنگی و توجه به نظر عالی‌ترین مقام نظام، مانع از برگزای یک مراسم ساده شده‌اند که نه تنها کمترین زیانی را برای حاکمیت به دنبال ندارد، که منافع بسیار زیادی را از هر منظر برای نظام به ارمغان می‌آورد.

هرچه باشد، چه احتمال اطلاع رهبری و چه احتمال بی‌اطلاع ایشان و چه احتمالات دیگر، اما، این واقعه بسیار معمولی و ساده به بهترین شکل ممکن خبر از درمانده‌گی و اوج استیصال یک حاکمیت می‌دهد و پرده از پریشانی فکری اتاق فکر نظام درعالی‌ترین سطوح بر می‌دارد که نه تنها قادر به تشخیص مصلحت نظام و کشور نیستند، که قادر به تشخیص مصلحت و منافع محدود خود هم نیستند و به ساده‌ترین شکل ممکن، یک فرصت مناسب برای قوی‌کردن پایه‌های منفعت و مصلحت داخلی و درونی خود را تبدیل به تهدید و آبروریزی بیرونی و بین‌الملی می‌کنند.

منبع: آمدنیوز

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info