یکشنبه
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴
- ۰۸:۳۳:۱۲ | کد
مطلب: ۲۹۵۲۳۳
چاپ
محیط
زیست
هشدار
سازمان محیط زیست:
مازندران بیابان
میشود
محیط
زیست > منابع
طبیعی -
چنانچه مدیریت
منابع آبی به
همین منوال
باشد، ۲۰ سال
آینده
مازندران هم
بیابان میشود.
مدیركل
دفتر زیستگاهها
و امور مناطق
سازمان محیطزیست
به تسنیم گفت:
اگر مدیریت
منابع آبی به
همین روند
ادامه یابد، ۲۰
سال آینده
مازندران هم
بیابان میشود.
حمید
گشتاسب، مدیركل
دفتر زیستگاهها
وامور مناطق
سازمان
حفاظت محیطزیست
در حالی نسبت
به بیابان
شدن
مازندران
هشدار داد كه ۱۲اسفند
گذشته،
همشهری
درگزارشی كه
با عنوان«مازندران
۲۰سال آینده
بیابان میشود»
نسبت به بیابانشدن
مازندران طی ۲۰سال
آینده هشدار
داده بود.
در آن
گزارش، دكتر
محمد امینی،
استاد
دانشگاه و رئیس
سابق مركز
تحقیقات
منابع طبیعی
و كشاورزی
استان
مازندران به
همشهری گفت:
بنا به آمار،
اگر روند
موجود در
برداشت آب از
سفرههای زیرزمینی
ادامه پیدا
كند حداكثر ۲۰سال
دیگر
مازندران
خشك میشود.
امینی،
با اشاره به اینكه
هر ۱۰سال،
سطح آب سفرههای
زیرزمینی
شمال كشور نیم
متر پایینتر
میرود،
خاطرنشان
كرد: در حال
حاضر منابع
آبی استان به
طرز نگران
كنندهای در
حال كاهش است.
به گفته وی،
افت سطح آب
سفرههای زیرزمینی
در اراضی
جلگهای روی
پوشش گیاهی
بهشدت اثر
گذاشته و بهتدریج
باعث خشك شدن
خاك و تخریب
كامل پوشش گیاهی
دراین مناطق
میشود. امینی
گفت كه سطح
سفرههای زیرزمینی
وقتی افت میكند
ناگزیر عمق
چاهها بیشتر
میشود و آب بیشتری
ازسفرههای
زیرزمینی
برداشت میكنند.
الان بسیاری
از دشتهای
مازندران
دشت ممنوعه
هستند و نباید
از این دشتها،
آبی برداشت
شود زیرا سطح
آب از تراز
منفی دراز
مدت پایینتر
رفته و این
خطر وجود
دارد كه سفرههای
زیرزمینی به
خشكی برسند.
مهندس كاظم
نصرتی
نصرآبادی هم
كه سالها مدیریت
جنگلهای
شمال كشور را
برعهده
داشته است،
در گفتوگو
با همشهری
وضعیت منابع
آبی استانهای
شمالی كشور
را بحرانی
توصیف كرد
وگفت: طی چند
دهه اخیر، در
سراسر كشور بیش
از حد مجاز از
سفرههای زیرزمینی،
آب برداشت
شده و ۳استان
گیلان
مازندران و
گلستان هم
ازاین قاعده
مستثنی
نبودند.
رئیس
جامعه
جنگلبانی ایران،
افزود:
ساختار اراضی
شمال بهگونهای
است كه وقتی سفرههای
زیرزمینی
تخلیه شود آب
شور جایگزین
آبهای زیرزمینی
شده و اراضی
قابلیت خود
را از دست میدهد
و شوری در نهایت
باعث تخریب
سرزمین میشود.
اینها مباحث
جدیدی نیست و
طی ۴دهه اخیر
بارها
كارشناسان
درباره آن
هشدار دادند
اما كسی به این
هشدارها
توجه نكرد.
هشدار
نسبت به كمآبی
در شمال
دكتر
حسین آخانی،
پژوهشگر
منابع طبیعی
و گیاهشناس
هم پیش از این
در گفتوگو
با همشهری با
اعلام اینكه
تنش آبی همه
عرصههای
كشور را فرا
گرفته و جنگلهای
زاگرسی و هیركانی
هم از این تهدید
در امان
نماندهاند
گفت: اكنون در
عرصههای وسیعی
از رویشگاههای
زاگرسی و بخشی
از رویشگاههای
شمال با پدیده
خشكیدگی
درختان
مواجهیم كه
مهمترین
عامل این وضعیت
به هم خوردن
توازن آبی در
این عرصههاست.
آخانی
در ادامه گفت:
ما در سالهای
اخیر با حفر
صدها هزار
چاه مجاز و غیرمجاز
بهصورت بیرویه
از سفرههای
زیرزمینی آب
برداشت كردیم
؛ این شیوه
باعث افت شدید
سطح آب سفرههای
زیرزمینی شد
و عملا
ارتباط ریشه
گیاهان و
درختان با
رطوبت زیرزمین
قطع شد كه نتیجه
آن خشك شدن
درختان و
نابودی پوشش
گیاهی بود. وی
در توضیح این
مطلب گفت:
ممكن است برخی
بیابانی شدن
جنگلهای
شمال را غیرممكن
بدانند اما
در تاریخ زیستی
كشور، در
برهههایی
از زمان جنگلهای
شمال حالت نیمه
بیابانی
داشته وفقط
در مناطق خاصی
ازجمله در
درهها،
درختان بعد
از دوره یخچالی
و مساعد شدن
شرایط
دوباره رشد
كرده و بهصورت
جنگل درآمدهاند.
اكنون
حمید گشتاسب
مدیركل دفتر
زیستگاهها
و امور مناطق
سازمان
حفاظت محیطزیست
در گفتوگو
با خبرگزاری
تسنیم، میگوید:
اگر روند مدیریت
منابع آبی به
همین صورت
ادامه یابد
تا ۲۰ سال آینده
حتی
مازندران به
بیابان تبدیل
میشود. وقتی
استانی مثل
مازندران تا
این اندازه
در معرض تهدید
قرار میگیرد
طبعاً مناطق
دیگر با شدت بیشتری
در معرض خطر
هستند.
آنطور
كه گشتاسب میگوید:
كشور نیازمند
ایجاد بانك
آب است چراكه ۸۵
درصد منابع
آب صرف
كشاورزی میشود
كه این رقم
تكاندهنده
است بنابراین
باید شیوههای
نوین آبیاری
جایگزین
كشاورزی سنتی
شود.
به
گفته وی، در
حال حاضر
برداشت آب از
چاهها و آبهای
زیرزمینی به
بیش از
حدمجاز و به۶۰میلیارد
متر مكعب رسیده
است كه این
اقدام توسط
پمپهای
مكندهای
انجام میشود
كه سفرههای
زیرزمینی را
خالی از آب میكنند.
این در حالیاست
كه حد مجاز
برداشت آب از
سفرههای زیرزمینی
كمتر از ۴۰درصد
است اما
اكنون این میزان
بیش از ۸۵درصد
است.
منبع:
همشهری آنلاین
_______________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|