نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏چهار شنبه‏، 2015‏/01‏/14

۱۳ ژانویه ۲۰۱۵ - ۲۳ دی ۱۳۹۳

ینگه دنیا: ۲۲۹ سال جدایی دین از دولت و نه ملت

سام فرزانه

بی بی سی، , واشنگتن

شانزدهم ژانویه (بیست وششم دی ماه) دویست و بیست و نه سال پیش بود که مجلس ایالت ویرجینا، طرحی را تصویب کرد که بنا به آن هر کسی در این ایالت آزاد است دین و مسلک خود را داشته باشد.

این طرح را ۹ سال قبل توماس جفرسون داده بود. کسی که بعدا در نگارش قانون اساسی ایالات متحده آمریکا نقش داشت و سومین رئیس جمهوری این کشور شد.

باز هم درباره این طرح بد نیست بدانید که مبنای متمم اول قانون اساسی آمریکا هم شد که بر آزادی بیان در ایالات متحده تاکید می‌کند.

برخی از مهاجرانی که آن زمان به قاره آمریکا آمده بودند، پیروان مذاهبی جدید بودند و از فشار حکومت هایشان برای وفاداری به دین رسمی کشور به فغان آمده بودند.

آنها در آمریکا سنگ اولیه بنای حکومت را بر این گذاشتند که هر کسی آزاد است هر دینی می‌خواهد داشته باشد و دولت حق دخالت در دین را ندارد و نمی تواند بر اساس دستورات دینی تصمیم بگیرد.

این اتفاق سبب بی توجهی مردم آمریکا به دین نشد. هنوز که هنوز است شما در این کشور در روزهای یکشنبه خیل رانندگانی را می‌بینید که در اطراف کلیساها به دنبال جای پارک می‌گردند.

حالا آمریکایی‌ها به نسبت مردم همان کشورهایی که اجدادشان از آنجا فرار کردند دیندارترند. مخصوصا به نسبت بریتانیایی‌ها و آلمانی‌ها که مهاجران بیشتری از این کشورها به آمریکا آمدند.

نتایج یک نظرسنجی در آمریکا در سال ۲۰۱۱ میلادی نشان می‌دهد که نیمی از آمریکایی‌ها معتقدند دین در زندگی آنها نقش مهمی بازی می‌کند. در بریتانیا تنها ۱۷ درصد این طور فکر می‌کنند و در آلمان ۲۱ درصد چنین عقیده‌ای دارند.

حالا اگر سوال این باشد که چه دینی دارید، تعداد آمریکایی هایی که به این سوال پاسخ مشخص می‌دهند ۷۹ درصد است. که شش درصدشان دینهایی مانند یهودیت، اسلام و بودایی دارند و بقیه پیرو یکی از شاخه‌های مسیحیت هستند.

این آمار و ارقام اما در خود آمریکا در حال کاهش است. مخصوصا در میان نسل جوان این کشور که هر سال تعداد بیشتری از آنها خود را بدون هیچ دینی می‌دانند. در آخرین نظرسنجی که پیو در سال ۲۰۱۲ انجام داده است از هر سه نفر آمریکایی زیر ۳۰ سال، یک نفر خود را بدون وابستگی به مذهبی خاص می‌خواند.

دانیل کاکس، مدیر بخش تحقیق در موسسه تحقیقاتی دین در جامعه، می‌گوید یکی از دلایل کم شدن تعداد جوانان دیندار این است که با ظهور اینترنت حالا خداناباوران هم محلی برای ابراز نظراتشان دارند.

دینداران با استفاده از نهادهای دینی مانند کلیسا، در طول سالها فرصت این را داشتند تا دین خود را تبلیغ کنند اما خداناباوران که از چنین امکانی بی بهره بودند در اینترنت تبلیغ می‌کنند و کم کم دارند گردهمایی‌هایی در دنیای واقعی هم برگذار می‌کنند.

دلیل دیگر در نظر او کم شدن رابطه خانواده‌ها با نهادهای دینی است. او می‌گوید که جشنواره‌های دینی، از اعیاد مذهبی گرفته تا جشنواره‌های فرهنگی و هنری مربوط به دین، دیگر برای خانواده‌ها جذاب نیست. در نتیجه جوان ترها کمتر با مظاهر دین روبه‌رو می‌شوند.

و سومین دلیل او عوض شدن معیارهای اخلاقی در جامعه است. مثلا اینکه، داشتن رابطه جنسی پیش از ازدواج حالا پذیرفته شده است و همجنس گرایی در نظر تعداد بیشتری از مردم امر قابل قبولی است. درحالی که در نظر بیشتر نهادهای دینی و دینداران، اینها پسندیده نیستند.

با این حال آقای کاکس می‌گوید که هنوز زود است تا ببینیم سیاستمداران در رقابت‌های انتخاباتی از دینداری خود حرفی نزنند.

او می‌گوید آخرین تابوی جامعه آمریکا "بی‌دینی" است. او از یک نماینده سابقه کنگره آمریکا مثال می‌زند که چند سال بعد از پایان یافتن دوره نمایندگی‌اش اعلام کرد که همجنس‌گراست و چند سال بعد از آن گفت که خداناباور است.

به گفته او هنوز نسل دینداران آمریکایی رای دهندگان واقعی هستند. بنابراین عجیب نیست اگر همچنان در سالهای آتی، ببینیم که نامزدهای پست‌های انتخابی در آمریکا، به مذهبی بودن خود اشاره کنند و آخر هر سخنرانی بگویند: "خدا آمریکا را حفظ کند."

منبع: بی بی سی

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info