سرزمین
مادری
ویرانه شد
امروز پس
از ملاقات با
خانواده و
شنیدن خبرهای
بیرون، برای
چندمین بار
احساس کردم
که شرایط
مردم در
بیرون بسیار
بدتر از ماست
و آرزو کردم،
ای کاش بیرون
از زندان
بودم و به
همراه خانواده
و مردمم در غم
ناشی از فقر و
تنگدستی آنها
شریک بودم! ای
کاش با آنها
بودم و از
نزدیک درد بی
خانمانی ،
درد گرسنگی،
درد نداری
میلیونها
ایرانی و درد
هزاران
انسان
درمانده که
در پشت درهای
بیمارستانها
نگران
عزیزان خود
به دلیل
نداشتن هزینه
ی درمان آنها
هستند را درک
می کردم.
به راستی
کدام سرزمین
را سراغ
دارید که به
لحاظ ذخایر
زیرزمینی،
معادن و
منابع مادی و انسانی،
در ردیف اول
از کشورهای
جهان باشد اما
دولت و حکومت
آن هر ماه و
سال، بیش از ۲۰و ٣۰ درصد بر
هزینه های
اساسی مردم
بیفزاید و
کشور و مردم
را در گرانی و
تورم
زایدالوصف
فرو ببرد؟!
کدام سرزمین
را می شناسید
که حکومت آن
به صورت
مخفیانه و
غیر
مسئولانه
دست به راه
اندازی
برنامه هسته
ای بلند
پروازانه بزند
و میلیاردها
دلار به مردم
خود خسارت
بزند و مردم
آن سرزمین را
با تحریم های
همه جانبه بین
المللی
روبرو سازد و
رهبرش از همه
ی افراد، غیر
مسئولانه تر
رفتار نماید
و لجوجانه
خواهان
تداوم این
گونه سیاست
های ضد ملی
باشد؟!
کدام سرزمین
را می شناسید
که ٨۲ هزار
میلیارد
تومان از
بودجه ی بانک
هایش در اختیار
حدود ۵۰۰ نفر باشد
و این افراد
اندک، حاضر
به باز پرداخت
بدهی خود
نباشند و آن
سوی سکه،
میلیونها نفر
به نان شب
محتاج و توان
پرداخت
هزینه های
یومیه ی خود
را نداشته
باشند.
کدام سرزمین
را سراغ
دارید که
دزدی و رشوه و
اختلاس، تار
و پود نظام
مالی – اداری
حکومتی را در
برگرفته و از
قاضی تعزیر
حکومتی تا
رییس پلیس
پیشین و
دادستان
پایتخت تا
بانکدار و
معاون پیشین
ریاست
جمهوری اش تا
نماینده مجلس
و سردارش،
همه و همه دست
به اختلاس
های کلان سه
هزار
میلیارد
تومانی
بزنند و مردم
کوچه و
خیابان، حتا
امکان
دریافت یک
وام چند
میلیون ریالی
نداشته
باشند!؟
کدام سرزمین
را سراغ
دارید که،
رانت خواری و
رشوه و غارت
گری از ویژگی
های طبقه
حاکم و سردمداران
و حاکمان ریز
و درشت آن
باشد و بی
صلاحیت ترین
افراد و گروهها،
در حساس ترین
پست های
حکومتی قرار
داشته باشند
و اقتصاد
وسیاست و
اجتماع را به
ورشکستگی و
بحران فرو
ببرند؟!
کدام سرزمین
را می شناسید
که دزد و رانت
خوار و رابطه
باز و
غارتگرش
آزاد باشد و
بلکه امتیاز
و جایزه
بگیرد و
مانور تجمل و
مانور قدرت و
ثروت بدهد،
اما روزنامه
نگار و
آزادیخواه و
عدالت خواهش
در بند و
توقیف و
سرکوب شده و
آواره از وطن
و خانه
باشد؟!
آری این سرزمین
مادری من است!
سرزمینی که
روحانیون
حکومتی قدرت
پرست،
انحصار طلب،
جاهل و متعصب
و پیروان زر و
زور و تزویر
به همراه هم
پالگی های بازاری،
نظامی،
اداری و
سیاسی و
امنیتی، همه
ی امکانات
ملی و مملکتی
را به انحصار
خود در آورده
و با زیاده
خواهی و
ماجرا جویی
ها و دخالت
های قانون
شکنانه در
امور داخل و
خارج از
کشور، به
راستی یک ملت
را به گروگان
گرفته و از
دنیا باج
خواهی می
کنند!
این باند
مافیایی
قدرت، یک روز
حرف از
تکنولوژی
هسته ای به
عنوان حق
مسلم می زنند
و مملکت را در
تحریم های
بین المللی
فرو می برند و
روز دیگر سخن
از "نرمش
قهرمانانه"
به میان می
آورند تا به
زعم خود زمان
بخرند و
همچنان فرصت
داشته باشند
بر اریکه
قدرت باقی
بمانند و ملت
ستم دیده و
ضعیف شده و
فقیر ایران
را بدوشند و
ناظر فقر و
فساد و فحشا و
گرسنگی و بی
خانمانی ملت
باشند و هر
گونه از این
وضعیت ملت
لذت ببرند!
آری این قوم
ستمگر و
فاسد،
سرزمین
مادری ام را
به ویرانه
تبدیل کرده
اند و ملت را
در تنگدستی و
بیچارگی و
سرکوب و وحشت
، زمین گیر
کرده اند .
افراد و آحاد
و احزاب و
گروههای و
نخبگان ملت
را پراکنده و
ضعیف ساخته
اند و البته
بخشی از آنها
را با
ترفندهای خود
به سراب
تدبیر و امید
کشانیده و هر
روز به یک بازی
سرگرم نموده
که آخرین آن
توزیع سبد
کالا و
رفراندوم
ثبت نام برای
دریافت
یارانه ی نقدی
بود.
اینک او را در
انتظار
مذاکرات
هسته ای
نشانده اند
تا روزی در یک
سال دیگر این
مذاکرات
نتیجه بدهد و
احتمالا
فرجی برای حکومت
و نه ملت،
حاصل آید . این
سرنوشت
اقوام و ملت
هایی است که
بر زمین
نشسته و نگاه
خود را به دست
زندانبانان
خود دوخته و
از آنها
گدایی ترحم و
گشودن کلید
های اسیری و
فقر و
بیچارگی دارد.
حشمت اله
طبرزدی –
اردیبهشت ۹٣- زندان
رجایی شهر
_______________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|