۰۸ فروردین
۱۳۹۳
مأموریت
احمد شهید در
مورد ایران
تمدید شد
بیست وپنجمین
نشست شورای
حقوق بشر
سازمان ملل
متحد با
اکثریت آرا
مأموریت
احمد شهید،
گزارشگر ویژه
سازمان ملل
متحد را در
مورد وضعیت
حقوق بشر در
ایران را
برای یک سال
دیگر تمدید
کرد.
شورای
حقوق بشر
سازمان ملل
روز جمعه
هشتم فروردینماه
(۲۸ مارس)، با ۲۱
رأی موافق، ۱۶
رأی ممتنع و ۹
رأی مخالف به
ادامه
مأموریت
احمد شهید
رأی مثبت داد.
آرژانتین،
اتریش،
برزیل،
شیلی،
کوستاریکا،
جمهوری چک،
استونیا،
فرانسه،
آلمان، ایرلند،
ایتالیا،
ژاپن،
مکزیک،
هلند، پرو،
کره، رومانی،
بریتانیا و
آمریکا به
این قطعنامه
رأی مثبت و
هندوستان،
اندونزی،
پاکستان،
روسیه،
ویتنام، چین
و کوبا نیز به
آن رأی منفی دادند.
بهگزارش
«کمپین بینالمللی
حقوق بشر در
ایران»، در
نشست کنونی
شورای حقوق
بشر، هم بان
کی مون،
دبیرکل
سازمان ملل و
هم احمد شهید
گزارشهای
مستند خود را
در مورد نقض
مستمر حقوق
بشر در ایران
ارائه کردند
و هیأت
جمهوری
اسلامی ایران
پاسخ خود را
که پیشنویس
آن توسط قوه
قضائیه این
کشور تهیه
شده بود،
ارائه کرد.
بنابر
این گزارش،
برخلاف سالهای
گذشته این
بار لحن پاسخ
جمهوری
اسلامی ایران
«متعصبانه و
تند» تنظیم
نشده بود.
در نشست
شورای حقوق
بشر سازمان
ملل دهها
سازمان
غیردولتی
ایرانی
نیز حضور داشتند
که گفته میشود
بسیاری از آنها
نزدیک به
دولت ایران
هستند
کمپین
بینالمللی
حقوق بشر در
ایران در
بیانیهای
تصویب تمدید
حکم احمد
شهید را تحول
مثبتی برای
حقوق بشر در
ایران دانست
و گفت این رأیگیری
«بیانگر
نگرانی
مستمر جامعه
بینالمللی
در مورد عدم
بهبود وضعیت
حقوق بشر از زمان
تحلیف رئیسجمهوری
حسن روحانی
است».
هادی
قائمی، مدیر
کمپین بینالمللی
حقوق بشر در
ایران، گفت: «با
تمدید این
حکم، شورای
حقوق بشر این
پیام قوی را
به دولت
ایران میفرستد
که تنها حرف
کافی نیست. جهان
نیازمند
مشاهده
تغییرات
واقعی و
بامفهوم در
وضعیت حقوق
بشر ایران
است.»
در تازهترین
گزارش احمد
شهید که چند
روز مانده به
پایان سال ۱۳۹۲منتشر
شد، آمده بود
که با وجود
برخی
اقدامات «مثبت»
دولت حسن
روحانی،
موارد نقض
حقوق اساسی
شهروندان بهویژه
زنان،
فعالان مدنی
و اقلیتهای
مذهبی ادامه
دارد.
احمد
شهید در این
گزارش
که ۲۲ اسفند (۱۳
مارس) منتشر
شد، آزادی بیقید
و شرط
زندانیانی
را درخواست
کرد که به دلیل
فعالیتهای
مسالمتآمیز
مدنی،
عقیدتی یا
بیان
آزادانه
نظراتشان
زندانی
هستند.
تنها چند
روز مانده به
پایان سال ۲۰۱۳
میلادی،
مجمع عمومی
سازمان ملل
متحد نیز قطعنامهای
درباره
وضعیت حقوق
بشر در
جمهوری
اسلامی ایران
تصویب کرد که ۸۶
رأی موافق، ۳۶
رأی مخالف و ۶۱
رأی ممتنع
داشت.
متن این
قطعنامه
حکومت ایران
را در زمینه
میزان بالای
اعدام و محرومیت
افراد محکوم
به اعدام و
سایر
محکومان از طی
مراحل
قانونی خطاب
قرار میداد. در
بخش دیگری از
این
قطعنامه،
استفاده از
مجازاتهای
بدنی مورد
انتقاد قرار
گرفته
و از حکومت
ایران
خواسته شده
بود تا به
صدور احکامی
همچون شلاق
زدن، کور
کردن و انواع
دیگر شکنجه
پایان دهد. بهبود
حقوق زنان و
دسترسی
برابر آنان
به تحصیلات
دانشگاهی از
دیگر مواردی
بود که در این
قطعنامه به
آن اشاره شد.
کمپین
بینالمللی
حقوق بشر در
ایران در
بیانیه خود
گفته است: «یکی
از عواملی که
به تمدید حکم
گزارشگر
ویژه کمک
کرده است،
عدم همکاری
ایران با سازوکارهای
حقوق بشری
بوده است.»
اگرچه در
ارتباطات
ایران با
احمد شهید
تغییرات کوچکی
دیده میشود
و گزارشگر
ویژه با مقامهای
بلندپایه
قوه قضائیه و
سفیر ایران
در سازمان
ملل ملاقات و
گفتوگو
کرده، اما
این
ارتباطات
منجر به صدور
اجازه
بازدید از
کشور برای
احمد شهید
نشده و
مسئولان
قضائی
جمهوری اسلامی
همچنان به
حمله علیه
وی و گزارشهایی
که منتشر
کرده، ادامه
دادهاند.
صادق
لاریجانی،
رئیس قوه
قضائیه، در
بهمنماه
گذشته آخرین
گزارش احمد
شهید را «دروغ» دانست
و محمدجواد
لاریجانی،
برادر وی و
رئیس ستاد
حقوق بشر قوه
قضائیه،
احمد شهید را «احمق
شریر» خواند.
احمد
شهید، وزیر
امور خارجه
پیشین
مالدیو، ۲۷
خرداد ۱۳۹۰ (۱۷
ژوئن ۲۰۱۱) به
سمت «گزارشگر
ویژه» حقوق
بشر ایران
منصوب شد.
از زمان
تأسیس «شورای
حقوق بشر
سازمان ملل» در
سال ۲۰۰۶ این
نخستین بار
بود که برای
ایران «گزارشگر
ویژه» منصوب
میشد. در دهههای
۱۳۶۰ و ۱۳۷۰
رینالدو
گالیندوپل (از
سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۳)
و موریس
کاپیتورن (از
سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰)
گزارشگران
ویژه حقوق
بشر سازمان
ملل در امور
ایران بودند. آنها
از سوی «کمیسیون
حقوق بشر
سازمان ملل» منصوب
شده بودند و
در طول دوران
مأموریت خود توانستند
چند بار به
ایران سفر و
گزارشهایی
نیز به مقامهای
سازمان ملل
ارائه کنند.
منبع: زمانه
_______________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|