نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏چهار شنبه‏، 2012‏/12‏/19

20

در ایران تحریم ها جان مردم را می گیرند

«تحریم ها بی شک به نفع مافیاهای (نزدیک به قدرت) مختلف و همینطور پاسداران هستند. بعلاوه اینکه مساله جدید کمبود دارو حاصل فسادی است که همواره گریبانگیر ایران بوده است.»

اقدامات تلافی جویانه غربی ها علیه جمهوری اسلامی، به طور غیرمستقیم به کمبود جدی دارو منجر شده است.

به همین دلیل قرار است این سه شنبه در اجرایی هنری، ده ها کپسول دارو مقابل دفتر سازمان ملل در نیویوک قرار داده شوند. داخل کپسول ها از ماده شیمیایی خبری نیست. آنها پرشده اند از شهادت نامه های مردم ایران که از فقدان دارو در کشورشان رنج می برند؛ مادر هراسانی که نمی تواند بچه شش ماهه اش را به خاطر کمبود قند شیر تغذیه کند؛ خانواده ناامیدی که نمی توانند دخترشان را که به بیماری ام اس مبتلاست نجات دهند.

منشاء این عمل، هنرمند ایرانی ساناز سهرابی و سازمان های غیردولتی (NGO) «سنکشند لایف» (SanctionedLife) و «هوار» (Havaar) هستند که قصه های غم انگیز ده ها ایرانی را که قربانیان جانبی تحریم های بین المللی علیه جمهوری اسلامی و برنامه هسته ای اش هستند، جمع آوری کرده اند.

ساناز سهرابی به Le Point درباره این رویداد می گوید: «این کمپین قصد دارد واقعیت پنهان پشت کلمه تحریم را نشان دهد. همینطور فرصتی است برای تمام این افراد که زندگی روزمره شان را به همه جهان نشان دهند.»

این موارد می توانند بسیار وخیم باشند. در نوامبر گذشته در جنوب غرب ایران، جوانی پانزده ساله به نام منوچهر اسماعیلی لیوسی به علت فقدان دارو برای درمان هموفیلی اش جان باخت. در ماه سپتامبر نیز شهاب گیلانی، محقق برجسته دانشگاهگیلان (شمال) به دلیل عدم مُداوای سرطانش فوت کرد.

افزایش ۴۰۰ درصدی قیمت ها

مدیر سازمان غیردولتی SanctionedLife به Le Point چنین می گوید :«امروزه امید زندگانی بیماران کاهش یافته و دولت ایران قصد ندارد که روی واردات داروهای خاص برای درمان سرطان یا هموفیلی سرمایه گذاری کند.»

او اضافه می کند :«وضعیت سلامتی شهاب گیلانی پیش از فوت تحت کنترل بود. او به داروی بسیار خاصی نیاز داشت که فقط در خارج از کشور پیدا می شود.» این فعال مدنی ادامه می دهد: «مورد این دانشجو خیلی رسانه ای شد چون دوستان فعال و مبارزی داشت. بسیاری از موارد هستند که در سکوت می مانند.»

به غیر از داروهای «سنگین»، بسیاری از تهرانی هایی که Le Point با آنها تماس گرفته اظهار می کنند که در مورد خیلی از قرص های رایج (ضد کلسترول، دیابت و یا سرماخوردگی) با کمبود مواجهند و این داروها هر وقت که در دسترس هستند قیمت هایشان تا ۴۰۰ درصد بیشتر از قبل است.

درک این نارسایی مشکل است. تحریم ها قرار نبود به دارو ربط داشته باشند، بلکه قرار بود فقط بخش بانکی، نظامی، نفتی و هسته ای جمهوری اسلامی را هدف گیرند.

اثر غیرمستقیم تحریم ها

فریدون خاوند، اقتصاددان به Le Point توضیح می دهد که : «ایران در حال حاضر با مشکلات جدی در زمینه بازار دارو مواجه است. اینها تاثیرات غیرمستقیم تحریم های بین المللی هستند.» جمهوری اسلامی ۹۰ درصد از مواد اولیه (مواد تشکیل دهنده فعال) لازم برای تولید داروهای ساخت ایران را از خارج وارد می کند. فریدون خاوند ادامه می دهد که :«این مواد به دلیل مشکلات انتقال پول به بانک های ایران نمی توانند وارد شوند.»

دلیل غیرمستقیم دیگر مربوط به کاهش قابل ملاحظه صادرات نفت در نتیجه تحریم اعمال شده توسط اتحادیه اروپا از ابتدای ژوئیه است. نتیجه سریع آن در ۲۰۱۲ این بود که درآمد محصولات نفتی جمهوری اسلامی نصف شد و امسال به ۴۰ میلیارد دلار رسید. به گفته فریدون خاوند: «این کاهش تاثیر مستقیمی بر واردات محصولات بسیار ضروری، مخصوصا دارو داشت.»

فساد

در واقع، کاهش صادرات نفت خام همراه با مشکل پرداخت پول به ایران، باعث کمبود دلار در کشور شده است. پول ایرانی هم طاقت نیاورد و در این بازار غرق شد، امری که در سپتامبر گذشته ایرانی ها را به خیابان کشاند. امروزه مردم به سمت دلار هجوم می برند چون به نظرشان تنها پول باثبات است. این تورم شدید باعث بوجود آمدن نرخ های موازی تبدیل ارز شده است که یادآور دوران زیبای جنگ ایران و عراق است.

درحالی که در خیابان دلار به ازای ۲۵۰۰ تومان (نرخ آزاد) معامله می شود، بعضی از واردکنندگان محصولات بسیار ضروری می توانند از دلار ۱۲۲۶ تومانی استفاده کنند که توسط بانک مرکزی ایران در اختیارشان قرار داده می شود. فریدون خاوند تائید می کند که: «این واسطه هایی که جواز واردات دارو دارند، از این پول برای وارد کردن محصولاتی که برایشان سود بیشتری به همراه دارد، استفاده می کنند.»

اخیرا مدیر سازمان ایرانی غذا و دارو این تقلب ها را افشا کرد. احمد شیبانی از این اختلاس پول شکایت کرده و از بانک مرکزی ایران خواسته است که در قبال قیمت دلاری که به جای واردات دارو به واردات خودروهای لوکس، لوازم آرایشی و یا حتی غذای سگ کمک می کند، پاسخگو باشد.

تنها راه حل در مقابل جنگ

به نظر فریدون خاوند: «تحریم ها بی شک به نفع مافیاهای (نزدیک به قدرت) مختلف و همینطور پاسداران هستند. بعلاوه اینکه مساله جدید کمبود دارو حاصل فسادی است که همواره گریبانگیر ایران بوده است.» اما مدیر سازمان غیردولتی SanctionedLife موضع انتقادی تری می گیرد. به گفته این فعال مدنی: «در چنین شرایطی، فساد نتیجه تحریم هاست، فرقی نمی کند در چه کشوری. رژیم ایران که در وضعیت معمولی در مقابل درخواست های مردمش ناشنواست، از این فرصت استفاده می کند که اشتباهاتش را به گردن غرب بیاندازد.»

بنابراین اتفاقی نیست که چهارشنبه، سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ایران «تحریم های تحمیلی به جمهوری اسلامی در بخش دارو» را محکوم کرد و آنها را «نقض آشکار حقوق بشر» خواند. سلیمان عباسی اضافه کرد : «کشورهای غربی دسترسی بیماران ایرانی به دارو را کاهش دادند حتی اگه به قیمت جانشان تمام شود.»

رئیس جمهوری ایران در کنفرانسی مطبوعاتی که در اکتبر گذشته با بان کی مون در مورد استراتژی غربی ها در مورد ایران شرکت کرده بود به Le Point گفت که تحریم های «مؤثر» علاوه بر رژیم تهران، مردم ایران را هم تحت تاثیر قرار داده است. چیزی که به نظر فرانسوآ اولاند «تنها راه حل برای جلوگیری رژیم ایران از تجهیز خود به سلاح اتمی است.» مخصوصا در مقابل تهدید اسرائیلی ها به حمله به سایت های هسته ای.

مدیر SanctionedLife می گوید: «غربی ها چه انتظاری دارند؟ که مردمی که به لحاظ اقتصادی تحت فشارند، علیه رژیم قیام کنند؟ برعکس. این قبیل کارها فقط طبقه متوسط را ضعیف تر خواهد کرد. همان هایی که در ژوئن ۲۰۰۹ علیه احمدی نژادتظاهرات کردند.»

* از: آرمین عارفی/ در: لو پوان

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است. 

http://www.namir.info