داوود
هرمیداس
باوند
اجازه
وقت کشی به
غرب ندهیم
«ویتالی
چورکین»
نماینده
روسیه در
سازمان ملل،
پس از وتوی
قطعنامه
شورای امنیت
در مورد سوریه
در پاسخ به
پرسشی در
مورد طرح
ژئوپلیتیک
غرب در سوریه
گفت: «همه هدف
غرب ایران
است. تغییرات
غیرمنتظره
ناشی از حمله
آمریکا به
عراق که موجب
تقویت ایران
شده بود غرب
را وادار کرد
تهران را با
به چالش
کشیدن متحدش
در دمشق
تضعیف کند». به
نظر میرسد
که این سخنان
اشاره به
نکتهای
دارد که از
اهمیت
برخوردار
است. غرب
تصمیم گرفته
است که ایران
را تضعیف کند.
ایران و
غرب در سه دهه
گذشته در حال
چالش بودهاند
اما آنچه که
در یک سال
گذشته در این
روابط دیده
شده است هیچ
گاه قبل از آن
دیده نشده
بود. غرب برای
اولین بار
دست به اعمال
تحریمهای
نفتی و بانکی
علیه ایران
زده است؛
تحریم هایی
که در شرایط
بحران زده
غرب چندان
آسان نمی
نماید ولی
غرب با پذیرش
مشکلات و
آثار آن برای
تحت فشار
قرار دادن
ایران آنها
را به مرحله
اجرا گذاشته
است. اما آنها
ایران را نمیشناسند
چرا که ایران
این تهدیدات
را با درایت تبدیل
به فرصت کرده
است. البته
این اتفاق در
حالی رخ میدهد
که ایران و
غرب در
ماههای
گذشته در حال
مذاکره بوده
اند.
نمایندگان
ایران و گروه
۱+۵ در ماههای
گذشته سه دور
در
استانبول،
بغداد و مسکو
به گفت وگو
نشستند. گفتوگوهایی
که به توافقی
کا مل در مورد
مساله هستهای
ایران منجر
نشد و دو طرف
تداوم گفت
وگوها را به
گروه
کارشناسی
واگذار
کردند. گروه
کارشناسی در
حال مذاکره
برای
دستیابی به
توافقهایی
در عرصه فنی
هستند. اما
مساله
اینجاست که
از منظر
سیاسی غرب
آمادگی و
اراده توافق
با ایران را
دارد؟
علائم و
شواهد نشان
میدهد که
چنین نیست و
چنانکه
ویتالی
چورکین اشاره
کرده است غرب
به جای توافق
با ایران در
شرایط کنونی
به دنبال
محدود کردن
ایران است.
شاید یکی از
مهمترین
دلایل این
موضوع
انتخابات
پیش روی آمریکا
باشد. همواره
گفته میشود
که رئیسجمهور
آمریکا در
آخرین سال
خود تصمیمات
مهم اتخاذ
نمی کند.
باراک
اوباما،
نیز ماههای
پایان دور
اول ریاستجمهوری
خود را سپری
میکند و از
این قاعده
مستثنی نیست.
از این
رو اوباما نه
میتواند
امتیازاتی
به ایران
بدهد که در
انتخابات
پیش رو بهانهای
برای
انتقادات
جمهوری
خواهان علیه
او باشد و نه
در موقعیتی
است که
بتواند
تصمیمات سفت و
سختی علیه
ایران اتخاذ
کند. بهترین
حالت برای او
این است که
مذاکرات
ایران و گروه
۱+۵ تا زمان
انتخابات
ریاستجمهوری
آمریکا
تداوم یابد.
او در زمان به
دست گرفتن
قدرت در
آمریکا
استراتژی
گفت وگو با ایران
را مطرح کرد و
حال میتواند
مدعی شود که
در حال
پیشبرد این
استراتژی
است. از سوی
دیگر به نظر
میرسد که
اروپا نیز
چندان از
کشدار شدن
مذاکرات ناراضی
نیست.
اروپا
همچنان با
بحران
اقتصادی دست
و پنجه نرم میکند
و نتوانسته
است مشکلات
منطقه یورو
را مرتفع
سازد. لذا در
شرایطی نیست
که بتواند
تصمیمی جامع
و همه جانبه
در مورد نحوه
برخورد با
ایران اتخاذ
کند. لذا با
همراه شدن با
تحریمهای
آمریکا و
تلاش برای
تشدید
فشارهای
اقتصادی
فعلا موضوع
را به آینده
موکول میکند.
اما آنچه
مسلم است این
است که ایران
نباید به دام
این استراتژی
بیفتد.
ایران
در ماههای
گذشته
آمادگی خود
را برای مذاکره
در مورد برخی
مسائل مطرح
کرده است. با
توجه به این
که شرایط کلی
نشان میدهد
غرب به دنبال
توافق با
ایران نیست
ایران آماده
گفتوگو است
و غرب از این
کار سر باز میزند.
درواقع
ایران به
دنیا نشان
داد که نه از مذاکره
ابایی دارد و
نه از رفع
نگرانیهای
جامعه جهانی.
ایران به
فناوری هستهای
بومی برای
غنی سازی در
سطح ۲۰ درصد
دست یافته
است. قطعا
استراتژی
غرب این است
که با
استفاده از
تحریمها
زمانی به طور
جدی پای میز
مذاکره با
ایران بنشینند
که ایران در
ضعف به سر
ببرد و لذا
آنها کمترین
امتیازات را
در قبال
تعلیق غنی
سازی اورانیوم
به ایران بدهند.
بنابراین
ایران باید
ضمن اعلام
آمادگی کامل خود
در مورد همه
مسائل مطرح
در زمینه
فعالیتهای
هستهای
زمانی را
برای غرب
تعیین کند که
تا آن زمان تکلیف
مذاکرات
مشخص شود و با
این کار
اجازه وقتکشی
به غرب را
ندهد.
منبع:
روزنامه
آرمان
_________________________________________________________________
مقالات
منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر
سياست و
اهداف نشریۀ اینترنتی
نهضت مقاومت
ملی ایران نميباشند. حق ويرايش
اخبار و مقالات
ارسالی برای
هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.
|